Ο Ολυμπιακός επενδύει σε νέα ταλέντα, με την ιστορία όμως να δείχνει ότι πολλές φορές αυτοί οι «άγουροι» παίκτες έχουν γράψει μεγάλες σελίδες.

Κάθε καλοκαίρι γίνεται η ίδια κουβέντα. «Ο Ολυμπιακός πάει Champions League, άρα χρειάζεται μπαρουτοκαπνισμένους παίκτες». Όμως, ομολογουμένως η ιστορία δείχνει κάτι διαφορετικό.

Το 2012, οι «ερυθρόλευκοι» έπαιξαν στους ομίλους με Μανωλά (από ΑΕΚ), Σιόβα (Πανιώνιο), Αμπντούν (Καβάλα) και Μήτρογλου που είχε επιστρέψει από δανεισμό. Το αποτέλεσμα το θυμάστε; Διπλό στο Μονπελιέ και 3η θέση σε όμιλο με Σάλκε και Άρσεναλ.

Το 2013, ο Σάμαρης από τον Πανιώνιο, ο Ολαϊτάν από τη Βέροια και ο Βάις από την Πεσκάρα στάθηκαν πλάι στους Σαβιόλα και Τσόρι, οδηγώντας σε ακόμα μία αξιοπρεπή ευρωπαϊκή παρουσία.

Το 2014, απέναντι σε Γιουβέντους, Μπενφίκα και Ατλέτικο, οι Ομάρ (Μπραουνσβάιγκ), Κασάμι (Φούλαμ) και Μαζουακού (Βαλενσιέν) αποτέλεσαν βασικούς κρίκους της ομάδας.

Παραδείγματα δεν λείπουν. Σισέ, Μαντί Καμαρά, Φορτούνης που αναδείχθηκε από τον Μάρκο Σίλβα το 2015, Μασούρας από Πανιώνιο, Μπουχαλάκης από Εργοτέλη. Όλοι τους, σε κάποια στιγμή, άκουσαν το «πολύ νέος» πριν αποδείξουν το αντίθετο.

Σήμερα, η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από τα πρότζεκτ τύπου Σιπιόνι, Νασιμέντο. Λογικό να υπάρχει σκεπτικισμός, ειδικά όταν το φετινό Champions League είναι πιο απαιτητικό. Όμως, οι μεταγραφές δεν κρίνονται στα χαρτιά.

Φυσικά, κανείς δεν μιλά για «παιδομάζωμα». Οι νέοι χρειάζονται δίπλα τους έμπειρους ηγέτες για να καθοδηγηθούν. Αλλά η παρουσία πιτσιρικάδων δεν είναι απαραίτητα ρίσκο – πολλές φορές είναι ευκαιρία.

Η ιστορία έχει διδάξει ότι το απρόβλεπτο και η δίψα των νέων μπορούν να φέρουν αποτελέσματα που ξεπερνούν κάθε προσδοκία. Και ίσως, η επόμενη ευχάριστη έκπληξη να φορά ήδη τα ερυθρόλευκα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ