Ο Ολυμπιακός δείχνει φέτος διαφορετική ψυχολογία, δεν εγκαταλείπει παιχνίδια και παλεύει ως το τέλος, ακόμα κι όταν ο αντίπαλος ανοίγει μεγάλες διαφορές.

Ο φετινός Ολυμπιακός μοιάζει να κουβαλά μια διαφορετική αύρα, μια νοοτροπία που έλειψε στα προηγούμενα χρόνια. Ειδικά σε παιχνίδια όπου ο αντίπαλος ξέφευγε στο σκορ. Όσες φορές συνέβαινε αυτό στο παρελθόν, οι «ερυθρόλευκοι» συχνά έριχναν ταχύτητα και ουσιαστικά άφηναν το ματς να χαθεί χωρίς αντίδραση. Οι διαφορές φούσκωναν, η ψυχολογία έπεφτε και η εικόνα του παρκέ δεν θύμιζε σε τίποτα το μέταλλο αυτής της ομάδας.

Φέτος όμως κάτι έχει αλλάξει. Το βλέπουμε σε κάθε παιχνίδι EuroLeague  και φυσικά στο ματς με την Αρμάνι Μιλάνο. Ο Ολυμπιακός δεν παραδίδει παιχνίδι, δεν παραιτείται, δεν περιμένει απλώς να τελειώσει το 40λεπτο. Όσο κι αν ο αντίπαλος εκτοξεύει τη διαφορά, η ομάδα μένει μέσα στο παιχνίδι, ψάχνει ρυθμό, επιστρέφει με σερί, παλεύει μέχρι το τελευταίο σουτ.

Αυτή η αλλαγή νοοτροπίας αποτυπώνεται σε κατοχές, σε άμυνες που βγαίνουν όταν όλα μοιάζουν χαμένα, σε μάχες για δεύτερες μπάλες, σε σωστές επιλογές στην επίθεση όταν το ματς «στραβώνει». Και αυτή η νοοτροπία ανταμείβει.

Ακόμα κι όταν έρχεται ήττα, η ομάδα μένει όρθια και οι διαφορές δεν εκτοξεύονται, στοιχείο ιδιαίτερα σημαντικό στη λειτουργία της EuroLeague, όπου κάθε πόντος παίζει ρόλο.

Ο Γιώργος Μπαρτζώκας έχει περάσει έναν χαρακτήρα ομάδας που δεν σηκώνει λευκή πετσέτα. Ο Θρύλος φέτος δείχνει σκληράδα, ανθεκτικότητα και πνευματική σταθερότητα που του έλειπαν. Και αυτό αποτελεί ίσως το μεγαλύτερο κέρδος μέχρι τώρα στη σεζόν.