Ολυμπιακός: Ανέτοιμος πνευματικά, ελλιπής αντίδραση απ’ τον πάγκο, «εμμονές» που δεν… τραβούσαν!
Ο Ολυμπιακός σε άλλο ένα Final Four που ανέδειξε άλλη μία κατάρρευση. Η έλλειψη πνευματικής ετοιμότητας και σχεδίου έφερε την απόλυτη αποτυχία.
Ο Ολυμπιακός γνώρισε μία ακόμη οδυνηρή ήττα σε Final Four, σε ένα ματς όπου όλα έμοιαζαν στρωμένα για να φτάσει στον πολυπόθητο τελικό. Με τη Ρεάλ εκτός «μάχης» και τον Παναθηναϊκό ηττημένο από τη Φενέρ, το εμπόδιο της Μονακό και του… άπειρου προπονητικά Βασίλη Σπανούλη έμοιαζε διαχειρίσιμο. Κι όμως, η πραγματικότητα αποδείχθηκε σκληρή.
Το βράδυ της Παρασκευής στο Άμπου Ντάμπι, οι «ερυθρόλευκοι» εμφανίστηκαν πνευματικά απροετοίμαστοι, χωρίς ψυχραιμία και σχέδιο. Το επιθετικό τους πλάνο κατέρρευσε από νωρίς. Με μοναδική φωτεινή εξαίρεση τον συγκλονιστικό Εβάν Φουρνιέ. Ο Γάλλος έκανε τα πάντα, κυριολεκτικά. Σκόραρε, οργάνωσε, κουβάλησε! Ακόμα και λάθη που έκανε στο φινάλε οφείλονταν στην κόπωση από τα 35 λεπτά ηρωικής προσπάθειας.
Ολυμπιακός: Εντελώς έξω από τα νερά του, δεν έκανε και κάτι να το αλλάξει…
Αντίθετα, ο Ολυμπιακός συνολικά κινήθηκε χωρίς κατεύθυνση. Τόσα airball, κακές επιλογές και πανικός, δεν είναι θέμα ατυχίας. Είναι ζήτημα ψυχικής και πνευματικής ετοιμότητας. Και εδώ αρχίζουν τα μεγάλα «γιατί» προς τον Γιώργο Μπαρτζώκα.
Ο έμπειρος τεχνικός ηττήθηκε σε κάθε επίπεδο από τον Σπανούλη. Επέμεινε σε παίκτες που δεν πατούσαν καλά (Βεζένκοφ, Φαλ), άφησε στον πάγκο λύσεις όπως ο Πίτερς και δεν κατάφερε ποτέ να βρει απάντηση στην ασφυκτική πίεση των Γάλλων. Οι παίκτες του, μη μπορώντας να κυκλοφορήσουν τη μπάλα, κατέληγαν σε βεβιασμένες προσωπικές ενέργειες. Ή… απλώς την έδιναν στον Φουρνιέ με την ευχή να κάνει κάτι μαγικό.
Στην άλλη πλευρά, η Μονακό έπαιξε με σχέδιο, ενέργεια και ξεκάθαρες αρμοδιότητες. Ο Μάικ Τζέιμς ήταν η επιθετική αιχμή, το πικ εν ρολ δούλεψε άψογα και αμυντικά… έπνιξαν τον Ολυμπιακό. Ο Σπανούλης δεν χρειάστηκε να ανακαλύψει τον τροχό. Απλά έκανε τα βασικά με ακρίβεια, ένταση και σωστή ψυχολογική προετοιμασία.
Η εικόνα του Ολυμπιακού ήταν θλιβερή. Ο Γουόκαπ με «σκοτωμένες» επιθέσεις, ο Μιλουτίνοφ να παλεύει χωρίς βοήθεια. Και το σημαντικότερο, καμία ουσιαστική αντίδραση από τον πάγκο. Όλα αυτά δείχνουν ένα σύνολο που απέτυχε όχι επειδή ήταν κατώτερο σε ταλέντο. Αλλά επειδή δεν είχε μυαλό, πλάνο και καθαρή σκέψη τη στιγμή που έπρεπε.
Ο Φουρνιέ προσπάθησε να… παίξει μπάσκετ για πέντε! Δεν γίνεται όμως να παλεύεις μόνος σου απέναντι σε μια ομάδα που ξέρει τι θέλει και πώς να το πάρει. Ο Ολυμπιακός καλείται πλέον να κοιτάξει στον καθρέφτη και να αναρωτηθεί, τί πάει τόσο λάθος σε κάθε Final Four;