Ο Grand έγινε… Grant Hill και η Team USA, πράσινη… αστερόεσσα!

Αποκάλυψη! Συγκλονιστικό! Ανατριχιαστικό!
Ο Τζέριαν Γκραντ, στα 33 του, έλαβε πρόσκληση από την Team USA και όπως λέει και το SDNA, «θα κάνει ντεμπούτο με την Εθνική Ανδρών των ΗΠΑ»! Μιλάμε για το απόλυτο american dream… στη Νικαράγουα.

Αν είσαι Παναθηναϊκός, λογικά αυτή τη στιγμή έχεις βάλει το ESPN στο mute, περιμένεις την αναμετάδοση από το Μαϊάμι και λες στους φίλους σου: «το παιδί μας το κάλεσαν, ρε!» Δεν έχει σημασία που είναι τουρνουά δεύτερης ταχύτητας, ούτε ότι οι αγώνες θα γίνουν σε γήπεδα που δεν υπάρχουν ούτε στο Google Earth. Ούτε φυσικά ότι η διοργάνωση αφορά 12 χώρες και διεξάγεται μεταξύ 22–31 Αυγούστου, εκεί που κάποιοι παίζουν φιλικά προετοιμασίας.

POPULAR POST

Ολυμπιακός: Ψάχνει τη… καλύτερη λύση για σέντερ!

Υπάρχει μία μοναδική συνέπεια στον Παναθηναϊκό: η παραγωγή αφηγημάτων. Δεν έχει σημασία αν μιλάμε για μεταγραφή, κλήση, φιλικό, συνέντευξη, τυχαία περαστικό σκάουτ από την Ατλάντα ή μήνυμα στο Instagram από άγνωστο account. Αρκεί να μοιάζει με κάτι «μεγάλο».

Τη μία προκάλεσαν τους Σέλτικς, την άλλη συζητούσαν να φέρουν το ΝΒΑ στο Καλλιμάρμαρο. Ύστερα… συγκλόνισαν την άλλη πλευρά του Ατλαντικού με τον Βαλαντσιούνας. Και τώρα; Η νέα κορυφή: ο παίκτης τους κλήθηκε στην Team USA (ναι, σε εκείνη που δεν βλέπει ούτε το ESPN2 στις 3 τα ξημερώματα) και γίνεται… πανικός.

Αν δεν ξέρεις μπάσκετ, νομίζεις ότι τον φώναξε ο Στιβ Κερ να ετοιμάζει το pick-n-roll δίπλα στον Κάρι. Αν όμως διαβάσεις λίγο πιο κάτω, καταλαβαίνεις ότι πρόκειται για την καλοκαιρινή 15η επιλογή των ΗΠΑ, με ρόστερ τύπου Cole, Meeks και Craig Sword. Τουρνουά τύπου «φέρτε μου και τον θείο από το Σικάγο να παίξει»

Αλλά όχι. Στην ελληνική εκδοχή του Twitter και των πράσινων group, έχουμε αφήγημα. Τύπου «αναγνώριση», «επιβεβαίωση» «συνέχεια στο κορυφαίο επίπεδο». Να ετοιμαστούν και οι πίνακες σύγκρισης με τον Κόμπε.

Γιατί έτσι λειτουργεί το πράγμα στον Παναθηναϊκό. Όταν είσαι μονοτμηματικός, πρέπει να γεμίσεις τον χρόνο σου με κάτι. Και τι καλύτερο από το να αναγορεύεις σε «εθνική διάκριση» την πρόσκληση σε μια ομάδα που περισσότερο θυμίζει All Star G-League παρά Team USA.

Το λες και ταλέντο: να παρουσιάζεις κάθε κλήση, κάθε αναπνοή, κάθε λεπτό, ως ιστορική στιγμή. Κι ας είναι στην ουσία ένα call-up σε τουρνουά που ξεχνιέται πριν καν αρχίσει.

Αλλά κάπως έτσι κρατιέται ζωντανό το παραμύθι. Όλα αφηγήματα. Από την πρόκληση στους Σέλτικς μέχρι την… επαφή με τον Ομπάμα. Κι ενδιάμεσα, μια Team USA που ούτε ο Πόποβιτς δεν ξέρει ποιοι παίζουν. Εμείς όμως; Εμείς ενθουσιαζόμαστε. Γιατί έτσι μας το πλάσαραν.

Και κάπως έτσι, φτάσαμε να μετράμε τη συμμετοχή σε τουρνουά ως απόδειξη μπασκετικού μεγαλείου.