Τότε οι συνθέτες ήταν ελληνοπρεπείς συνθέτες με προσωπικότητα και με ταλέντο, ελληνοπρεπέστατο. Από το 1990 και μετά που τελείωσε αυτή η γενιά συνθετών έπεσε στο χάος των έντεχνων, των ανθρώπων που δεν μπορώ να κρίνω. Άμα κρίνω πιάνεσαι κορόιδο. Δεν μιλάω για όλα τα τραγούδια, υπάρχουν εξαιρέσεις, αλλά ο κανόνας είναι οχετός» ανέφερε, μεταξύ άλλων.
Στη συνέχεια, ο τραγουδιστής περιέγραψε την πρώτη του συνάντηση με την Άννα Βίσση, τονίζοντας ότι την ερωτεύτηκε από την πρώτη στιγμή που την αντίκρυσε.
«Όταν την είχα πρωτοδεί την Άννα είχε έρθει σπίτι μου και είχα εμφανιστεί με κάτι ψηλές μπότες και μακρύ μαλλί. Μπήκε ο πατέρας της πρώτος και μετά εμφανίστηκε η Αννούλα και την έφαγα την καψούρα αμέσως, την ερωτεύτηκα. Δεν ήταν ντροπαλή, αλλά δεν με γούσταρε καθόλου, δεν της άρεσα. Της είχα πει ότι ποτέ δεν θα γίνω φίλος της. Στην αρχή μου είπε να είμαστε φίλοι και της είπα “φίλη με τους φίλους”. Ο Καρβέλας δεν γίνεται φίλος με μία γυναίκα» ανέφερε, μεταξύ άλλων. Αποκάλυψε, δε, ότι για ένα διάστημα ο ένας θεωρούσε τον άλλο «αστείο» καλλιτεχνικά.
«Δεν την έπαιρνα σοβαρά την Άννα, γιατί η φωνή της ήταν για εμένα αστεία, όπως και εκείνη με έπαιρνε αστείο σαν συνθέτη. Όταν της έπαιξα τα ξένα μου τραγούδια “μάσησε” και με “ερωτεύτηκε”. Για τα ξένα και όχι με τα ελληνικά. Τότε άρχισε να δένει το γλυκό και να παρασύρεται» τόνισε.
Πηγή: topontiki.gr