Η off-ball επίθεση του Ολυμπιακού δεν λειτούργησε ποτέ απέναντι στη Μονακό. Το σχέδιο του Σπανούλη την «πάγωσε» με απόλυτο τρόπο.

Το Final Four του Άμπου Ντάμπι εξελίχθηκε σε εφιάλτη για τον Ολυμπιακό και το επιθετικό του οικοδόμημα. Η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα παρουσιάστηκε πλήρως αποσυντονισμένη απέναντι στη Μονακό. Με την υποδειγματική -ομολογουμένως- άμυνα του Βασίλη Σπανούλη να «κλειδώνει» την περίφημη motion offense των Πειραιωτών και να τη φέρνει σε απόλυτο αδιέξοδο.

Για πέντε χρόνια ο Ολυμπιακός έχει «χτίσει» ένα επιθετικό σύστημα που βασίζεται σε συνεχή κίνηση χωρίς την μπάλα, κοψίματα στην αδύνατη πλευρά, και εξαιρετική κυκλοφορία. Όλα αυτά, όμως, εξαφανίστηκαν. Οι παίκτες του Μπαρτζώκα έμοιαζαν χαμένοι στο γήπεδο, εγκλωβισμένοι σε ανούσια isolation plays και κακές επιλογές. Το αποτέλεσμα ήταν οδυνηρό, ένα «σοκαριστικό» 0 εις το πηλίκο, πόντοι από off-ball επίθεση, σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά.

Αυτό το «0» εκθέτει το σύνολο, αλλά πρωτίστως την τεχνική ηγεσία. Διότι δεν είναι η πρώτη φορά. Είναι η τέταρτη συνεχόμενη παρουσία του Ολυμπιακού σε Final 4 που η motion offense εξαφανίζεται όταν τα ματς «καίνε».

Η Μονακό δεν χρειάστηκε τίποτα μαγικό. Εφάρμοσε απλώς πίεση στη μπάλα, έκλεισε τους διαδρόμους και ανάγκασε τον Ολυμπιακό σε ατομικές λύσεις. Το αδύνατο σημείο της φιλοσοφίας Μπαρτζώκα.

Ο Βασίλης Σπανούλης, με σχέδιο, σκληράδα και προσαρμοστικότητα, νίκησε τον δάσκαλό του. Ο Ολυμπιακός καλείται πλέον να κάνει απολογισμό.