Καραπαπάς: «Έτσι άλλαξε η μοίρα του Ολυμπιακού»

Ο Κώστας Καραπαπάς στάθηκε σε δύο κομβικές ευρωπαϊκές στιγμές του Ολυμπιακού που δεν είναι άλλες από την ήττα με 1-4 από τη Μακάμπι Τελ Αβίβ και την επική ανατροπή στη ρεβάνς, αλλά και την τεράστια πρόκριση στην Κωνσταντινούπολη κόντρα στη Φενέρμπαχτσε. Περιέγραψε τις σκέψεις του πριν το ιστορικό παιχνίδι στη Σερβία, τις αντιδράσεις των αντιπάλων, τη στάση του Βαγγέλη Μαρινάκη που ήθελε άμεσα την ανανέωση του Μεντιλίμπαρ μετά την ήττα και το πώς εκείνο το ματς άλλαξε την χρονιά.

Ο αντιπρόεδρος του Ολυμπιακού σχολίασε τον εξαιρετικό χαρακτήρα των παικτών του φετινού ρόστερ, με έμφαση στον Ροντινέι, τον οποίο χαρακτήρισε «τη χαρά της ομάδας». Μίλησε για την απλότητα και τη δύναμη του Βραζιλιάνου, αλλά και για την ηγετική παρουσία των Ρέτσου, Τζολάκη και Ελ Κααμπί. Παράλληλα, αναφέρθηκε και στον Μεντιλίμπαρ, τονίζοντας τη σκληράδα και την αποτελεσματικότητά του.

Tα λόγια του μετά την ήττα από την Μακάμπι: «Ανεβαίνουμε στο εστιατόριο. Έρχεται ο μάνατζερ του προπονητή, ο κ. Ινιάκι.» Μου λέει ο κ. Μαρινάκης «θα μιλήσω τώρα με τον Ινιάκι, να έρθει πάνω και ο Μεντιλίμπαρ να ανανεώσουμε». Εγώ λέω «μάλλον δεν κατάλαβα καλά». Κάθισα πιο πέρα και είπα μέσα μου «έτσι αλλάζουν οι ιστορίες. Με αυτόν τον τρόπο». Έτσι γύρισε ένα κουμπί σε όλους. Όταν πήγαμε στη Σερβία, είδαμε οπαδούς της Μακάμπι και μας κοιτούσαν με έναν τρόπο σαν να έλεγαν «Που πάτε καημένοι;». Υπήρχαν δύο ξενοδοχεία στο Νόβι Σαντ. Ένα που έμενε η Μακάμπι σε όλα της τα παιχνίδια εκεί και ένα που έμενε ο Ολυμπιακός.

Ήταν μικρό, δεν χώραγε όλη η αποστολή. Ζητάμε άδεια από την ΟΥΕΦΑ να πάμε στο ξενοδοχείο της Μακάμπι η διοίκηση και το Γραφείο Τύπου. Μπαίνουμε εκεί με τις βαλίτσες και με βλέπει ο Ζάχαβι. Μου λέει: «Τι έγινε Κώστα; Δύσκολα ε;». Του λέω: «Θα δούμε». Γέλαγε αυτός. Δεν το πίστευα, μην λέω ότι το πίστευα. Μη μας περάσει ο κόσμος για τρελούς. Πάμε παραπέρα. Βλέπω παραπέρα τον προπονητή της Μακάμπι. Σοβαρός. Μου λέει: «Κοίτα τι γίνεται, πάρτι». Είχε έρθει ο ιδιοκτήτης της Μακάμπι από τον Καναδά και έκαναν πάρτι κανονικό. Έλεγα από μέσα μου: «Καλά τόσο χαλαροί και άνετοι είναι;». Την επόμενη μέρα ήταν εκεί ο Ιάκωβος Αγγελίδης, που ήταν παλιά στον ΠΑΟΚ. Εκείνο το βράδυ είχε βάλει πέντε γκολ στη Σάλκε ο ΠΑΟΚ και μου λέει: «Είδες; Πολλά γκολ». Του είπα εγώ πως μπορεί να γίνει και στο δικό μας παιχνίδι.

Μου λέει: «Δύσκολο, δεν γίνονται αυτά στο ποδόσφαιρο». Στον αγώνα καθόμασταν εμείς τέσσερα άτομα, περιμέναμε. Και οι 50 τρελοί που είχαν έρθει στη Σερβία. Γιατί μπορεί να λες ότι είναι κοντά η Σερβία, αλλά δεν ήταν κοντά. Έπρεπε να πας στο Βελιγράδι, μετά ταξίδι οδικώς, περνάς κάτι χωριά. Δύσκολο ταξίδι. Εγώ λοιπόν δεν είχα κουνηθεί. Έχει πάει 1-5 κι εγώ κάθομαι ακούνητος.

Έλεγα μέσα μου δεν μπορεί να γίνει αυτό το θαύμα. Λέω «άσ’ το μην κουνιέσαι μέχρι να τελειώσει». Τελειώνει το ματς και λέω του Αγγελίδη «συγχαρητήρια. Είδες το ποδόσφαιρο;». Εκεί το πιστέψαμε όλοι. Μετά έγινε το άλλο στην Κωνσταντινούπολη. Βλέπω τη Μαρίνα να είναι έξαλλη στον πάγκο την ώρα των πέναλτι. Της λέω «τι έγινε;». Μου λέει «είπε ο Τζολάκης να βρω τον πατέρα του που έχει ένα φυλαχτό». Πήρε το φυλαχτό, το έδωσε στον Τζολάκη. Δεν θα τον νίκαγε ποτέ κανένας εκεί τον Κωνσταντή».

Για τον Ροντινέι και τους υπόλοιπους αρχηγούς της ομάδας: «Ευτυχώς τα τελευταία χρόνια έχουμε πολύ καλά παιδιά. Πολύ καλή ατμόσφαιρα. Δείτε ποιοι είναι αρχηγοί. Είναι ο Ρέτσος, ο Τζολάκης, ο Ροντινέι, ο Ελ Κααμπί. Πείτε μου αν ένας δεν είναι διαμάντι. Ο Ροντινέι είναι η χαρά μας, έχει καλή καρδιά. Ανεβάζει για τα φρέντο και όταν τον ρωτάς γιατί τα ανεβάζει, σου λέει: «Όταν ήμουν μικρός και ορφάνεψα, μου έλεγε η μάνα μου να είμαι πάντα χαρούμενος». Τι να του απαντήσεις; Τρέλανέ μας. Βάζε τα φρεντάκια όλη μέρα. Έχεις τον Τσικίνιο. Κάτι παιδιά, πέρα από διαμάντια. Και βοηθά και ο Μεντιλίμπαρ. Του λες να πάρουμε ένα εξτρέμ ακόμα; Σου λέει: «Έξω». Είναι σκληρός, δεν είναι εύκολος. Πέρυσι παίζαμε φιλικό στην Ολλανδία με τη Μαλίν. Είδα κάποιον που είχε αφήσει ένα μουσάκι. Σκεφτόμουν πού τον ήξερα. Ήταν ο Χάσι. Τον βρίσκω στα αποδυτήρια και τον ρωτώ: «Γιατί δεν μιλάς;». Μου λέει: «Ξεκινώ σε μια εβδομάδα το πρωτάθλημα κι εσείς βάζετε τα παιδάκια». Του λέω: «Τα έχεις δει τα παιδάκια; Δες τα και μας λες». Πριν βάλει τη γκολάρα ο Μουζακίτης, έχει γυρίσει και μου κάνει χαρακτηριστική χειρονομία, ότι είχα δίκιο.

Την επομένη παίζαμε με τον Άγιαξ φιλικό. Ήρθε ο Μπλιντ, ο ιστορικός αρχηγός του Άγιαξ και σου λέει συγχαρητήρια για τα παιδιά. Πώς να αισθανθείς; Υπερηφάνια. Αξίζει τον κόπο. Αξίζει τον κόπο να βλέπεις τον Μουζακίτη στη βροχή 10 χρονών να σου τραβάει το παντελόνι και να σου λέει: «Θα με πάρετε;»