Αυτό το «παλικάρι» δεν σταματάει να μας απογοητεύει, αλλά και να κάνει κυβιστήσεις (κοινώς κωλοτούμπες), αφού αρχικά έβρισε μάνες, μετέπειτα προσπάθησε να τα «μαζέψει» και λίγες μέρες μετά… τα ρίχνει στην κερκίδα που τον βρίζει! Απίστευτα πράγματα, αν σκεφτεί κάποιος πως εκπροσωπεί και αθλητές…

Σίγουρα, τις τελευταίες μέρες ασχολείται ο κόσμος μαζί του, όχι για τον λόγο που θα έπρεπε. Ένας αθλητής αξίζει να γίνεται αντικείμενο συζήτησης, για το έργο του, την προσφορά του στον αθλητισμό, τις επιτυχίες και τους τίτλους που κατακτά, καθώς και τα μηνύματα που -ενδεχομένως- περνάει στη νέα γενιά. Αν κρίνουμε όμως αυτά που έχει πράξει ο Παναγιώτης Πελεκούδας, σίγουρα δεν είναι και πολλά εκείνα που ταυτίζεται με τα παραπάνω.

Μετά την -αντικειμενικά δίκαιη- νίκη και κατάκτηση του πρωταθλήματος της Volleyleague από τον ΠΑΟ, επί του Ολυμπιακού, ξέσπασαν πανηγύρια έξαλλα. Αυτό, όπως έχει ξαναγραφτεί είναι απολύτως λογικό. Άλλωστε, είναι πολλά τα χρόνια δίχως τίτλο για την εν λόγω ομάδα. Ήταν «λυσσασμένη» για τίτλο, αλλά και πολύ στερημένη.

Μες στα πανηγύρια λοιπόν, ο Παναγιώτης Πελεκούδας έγινε ένα με τους «πράσινους επιστήμονες», και έβρισε ΧΥΔΑΙΟΤΑΤΑ τον Ολυμπιακό, τις μάνες των Ολυμπιακών και πάει λέγοντας, ξεχνώντας ποιος είναι και τι εκπροσωπεί, με τον θεσμικό ρόλο που κατέχει.

Μετά από όλα αυτά λοιπόν, όχι μόνο δεν είχε την ευθιξία να παραιτηθεί, απλώς ζήτησε μια συγγνώμη, την οποία εν τέλει μάλλον δεν εννοούσε και τόσο.

Ο εν λόγω «αθλητής» έκανε και συνέντευξη μετά τον «ιστορικό» τίτλο, ενώ μεταξύ άλλων αναφέρθηκε και στο εν λόγω γεγονός. Ο ίδιος αναφέρθηκε σε «λογοκρισία», λες και τον αδίκησαν με την συμπεριφορά του, ενώ επίσης είπε: «Όταν σου βρίζουν τη μάνα χιλιάδες κόσμος να μην πειράζει, αλλά όταν λες ένα οπαδικό σύνθημα να πειράζει. Ας χαλαρώσουμε λίγο…». Έτσι προσπάθησε να δικαιολογήσει την συμπεριφορά του ο Παναγιώτης Πελεκούδας.

Επίσης, αφιέρωσε το πρωτάθλημα που κατέκτησε στους «αγνούς φιλάθλους», μην εννοώντας προφανώς εκείνους που έγινε «ένα» πριν λίγες μέρες στον «Τάφο του Ινδού». Διότι εκείνοι… μόνο αγνοί φίλαθλοι δεν είναι!

Όσον αφορά τη σύγκριση που κάνει ο αθλητής, η απάντηση είναι απλούστατη. Ένας αθλητής οφείλει, όντας επαγγελματίας, να κρατιέται και να μην απαντά σε ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ πρόκληση. Αν το κάνει, καλύτερα να πάει στην κερκίδα, κι μετέπειτα ας ασχοληθούν άλλοι φορείς μαζί του. Όμως, όταν φοράς ένα σήμα, πρέπει να το τιμάς Παναγιώτη. Κάτι που δεν έκανες με τον «έφηβο», τον οποίο είχες την ΎΨΙΣΤΗ ΤΙΜΗ να φορέσεις. Αλλά ποτέ δεν εκτίμησες…

Και μετά το «λάθος» όπως ανέφερες και στη «συγγνώμη» σου, που έκανες, μόλις έκανες άλλο ένα!

Δείτε το εν λόγω δημοσίευμα: 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ