Η σημερινή ήττα μέσα στο Μιλάνο για τον Ολυμπιακό λέει πολλά και τίποτα. Κάποιοι θα σταθούν σε αυτήν κάποιοι άλλοι όχι και θα κοιτάξουν το παιχνίδι με τη ΑΕΚ. Άρθρο γνώμης από τον Φώτη Ρουμελιώτη...

Η σημερινή ήττα μέσα στο Μιλάνο για τον Ολυμπιακό λέει πολλά και τίποτα. Προφανώς, ο απλός φίλαθλος του Ολυμπιακού θέλει το αυτονόητο: νίκες του Θρύλου παντού και πάντα. Ανεξάρτητα από αντίπαλο ανεξάρτητα από διοργάνωση, ο Ολυμπιακός είναι υποχρεωμένος να αγωνίζεται και να καταθέτει ψυχή μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Η σημερινή εικόνα σου αφήνει ανάμικτα συναισθήματα, από την μία έντεκα αλλαγές στο βασικό σχήμα δεν τολμά να το κάνει εύκολα καμία ομάδα και κανένας προπονητής.

Παρόλο αυτά ο Μάρτινς το τόλμησε! Ο Πορτογάλος που βασίζεται σε μια δική του συγκεκριμένη φιλοσοφία σήμερα δέχεται κριτική για τις επιλογές του, από κάποιους καλόπιστη και από κάποιους κακόπιστη. Αρχικά οι αλλαγές που αποφάσισε δείχνουν ότι είναι από τους προπονητές που δεν φοβούνται να πάρουν το ρίσκο χωρίς να υπολογίζουν τις συνέπειες.

Οι επιλογές αυτές χωρίς να σταθούμε σε συγκεκριμένους παίκτες αν εξαιρέσουμε το εφιαλτικό δεκάλεπτο, που έγιναν όλα τα λάθη μαζεμένα, ήταν απόλυτα σωστές . Οι “ερυθρόλευκοι” στην μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα στάθηκαν σωστά κοίταξαν στα μάτια τους σούπερ σταρ της Μίλαν και ενδεχομένως μετά το 0-1 θα μπορούσαν να είχαν κάνει και το 0-2. Αυτό δεν έγινε γιατί το ποδόσφαιρο είναι το πιο απλό απ’ ότι περίπλοκο άθλημα.

Αρκεί ένα “μπλάκ άουτ”  λίγων λεπτών και η Μίλαν θα σου γυρίσει τούμπα το παιχνίδι. Όμως αυτή η “πειραματική ενδεκάδα” άφησε και καλές εντυπώσεις. Υπήρξαν παίκτες που δήλωσαν παρών και αυτό ίσως είναι το πιο ενθαρρυντικό. Επίσης, για όλους αυτούς που περίμεναν στην γωνία για να γίνουν “Μετά Χρηστό Προφήτες” τους ξερόλες εννοώ τους κατανοώ απόλυτα.

Όταν η ομάδα μας μετά από μια καταστροφική χρονιά όπως πέρυσι δείχνει να βρίσκει τα βήματα της θα βρουν τα εξιλαστήρια θύματα. Θα φταίει ο Μάρτινς, ο Σισέ, ο Σα, ο Μαρινάκης, ο Τοροσίδης, ο γυμναστής κλπ. Θα βγάλουν ψηφοφορίες για το ποιος φταίει για την ήττα ποιος ήταν ο μοιραίος παίκτης και άλλα πολλά. Φυσικά κάτι ανάλογο από τους “Προφήτες” δεν το βλέπουμε για άλλους συλλόγους και για άλλες συμπεριφορές.

Το συμπέρασμα για τον απλό φίλαθλο του Θρύλου είναι απλό εν όψει και της δύσκολης συνέχειας στήριξη στην ομάδα και στον προπονητή, γιατί κτίζεται κάτι πολύ καλό που κάποιους ενοχλεί!