Ο σχεδιασμός καλά κρατεί. Ήρθε και ο Ρούμπιτ, που εγώ προσωπικά τον θεωρώ ως το ιδανικό συμπλήρωμα του Πρίντεζη. Για «4αρο5άρι» είναι ταμάμ λοιπόν και η ενίσχυση συνεχίζεται. Γράφει ο Πάρης Τσιλιώτης...

Να λοιπόν που οι Αγγελόπουλοι δεν φεύγουν όπως έλεγε το «καλό» παιδί ο Δημη(τράκης). Παραμένουν και μάλιστα κάτι καλό χτίζεται, αλλά θα ήθελα να περιμένω να δω το τελικό αποτέλεσμα δίχως να γίνω… προπέτης.

Είπαν το πάμε #mexritelous και εκεί το πάνε. Αν ήθελαν να μείνουν Α1 να είστε σίγουροι τόσα ΑΦΜ έχουν βγει στο σφυρί, όλο και κάποιο θα μπορούσαν να πάρουν. Απλά δεν θέλουν. Ξέρετε τον λόγο; Γιατί φοράνε παντελόνια και δεν θέλουν να κάνουν το αντίθετο από αυτό που υποσχέθηκαν στον κόσμο. Άλλωστε ο κόσμος έχει συναινέσει σε αυτό το #mexritelous.

Πλέον όμως πρέπει να δουν και το αύριο στην στελέχωση με παίκτες ποιοτικούς την ομάδα. Ξεκίνησαν με τον Κέβιν Πάντερ, εν συνεχεία ανακοίνωσαν τον Αντώνη Κόνιαρη, ενώ εκεί έκαναν και το πρώτο «ΜΠΑΜ» με τον Μπράντον Πόλ. Σήμερα ανακοίνωσαν και τον έναν εκ των δύο ψηλών. Τον Όγκουστιν Ρούμπιτ. Ένας ψηλός «τσέπης» που λέμε. Αν ήρθε για να είναι το Back up του Πρίντεζη, καλώς ήρθε. Αν ήρθε για το «5» συγνώμη αλλά μέσα στη χρονιά θα ψαχνόμαστε πάλι. Από τα λάθη μας πρέπει να μαθαίνουμε. Μην μας βγει…. ΛεΝτέι Νο2 φοβάμαι.

Δεν το λέω αγωνιστικά. Αγωνιστικά είναι τρομερός σε άμυνα και επίθεση, έχει το σουτ που είναι σημαντικό για έναν παίκτη που παίζει μέσα στη ρακέτα, όμως αν θα αγωνιστούμε με ομάδες τύπου Ρεάλ, Φενέρ, ΤΣΣΚΑ, Μπαρτσελόνα που έχουν σκληράδα μέσα στη ρακέτα μπασκετικό ξύλο ποιος θα δώσει. Τώρα πάμε στην απάντηση λοιπόν. Εκεί θες έναν παίκτη τύπου Λεσόρτ, Ρέινολντς, Χάντερ. Τέτοιο παίκτη θες για να μπορέσεις να τα βγάλεις πέρα με τα… θηρία. Όταν αντιμετωπίζεις ομάδες που έχουν δίδυμα H Μπαρτσελόνα (Οριόλα, Τόμιτς, Ντέιβις), η Ρεάλ (Ταβάρες και κοιτάζει ψηλό αντάξιο με υψηλό μπάτζετ), Φενέρ (Λόρβεν, Βέσελι, Ντουβερίογλου), Μπασκόνια (Σενγέλια, Πουαριέ, Ντιόπ), ΤΣΣΚΑ (Χάινς, Βόιτμαν και αναμένει ακόμα έναν ψηλό), Αρμάνι (Γκουτάιτις, Ταρζέφσκι και περιμένει ακόμα έναν ψηλό). Εφές (Πλάις, Ντάνστον).

Όπως βλέπουμε οι βασικοί ανταγωνιστές μας έχουν καλύψει τις θέσεις με ισάξιους παίκτες καθαρά στο «5» χωρίς να κάνουν πειράματα. Καλός η κακός είναι μία θέση νευραλγική. Δεν γίνεται να έχουμε τον γίγαντα Μιλουτίνοφ και αν του πούμε «καθάρισε και φέτος εσύ…». Απλά μετά τον Γενάρη θα τα φτύσει πάλι και είναι φυσιολογικό όταν του δίνεις όλη τη δουλειά της θέσης.

Εκεί θες παίκτη που να είναι καθαρά για την θέση «5» και όχι να μετατοπίζεται σε διάφορες θέσεις. Χρειάζεται ο παίκτης όπου θα μασάει σίδερα κι ας μην έχει το περιφερειακό σου (αν το έχει από μέση απόσταση είναι οκ….). Θες παίκτη να μασάει σίδερα. Να μπει για παράδειγμα μέσα ο Βέσελι και να ξέρει ότι αν βγει ο Μιλουτίνοφ (είτε με φάουλ, είτε αν κουραστεί…) δεν θα έχω εύκολο έργο.

Μην γίνει το περσινό λάθος εν ολίγης με ΛεΝτέι, Είδαμε τι πάθαμε. Όχι ότι ήταν κακός παίκτης, αλλά πήραμε άλλον παίκτη για άλλες δουλειές. Δεν γίνεται όλοι οι παίκτες να κάνουν τα πάντα μέσα στο γήπεδο.

Θέλω να ελπίζω ότι ήρθε για το «4», Αν ήρθε για εκεί, είναι ειλικρινά μια χαρά προσθήκη. Αν ήρθε για το «5»; Τότε δεν έχω καλό προαίσθημα…