Ένα «πληγωμένο θηρίο» που αναζητά αφύπνιση…
Μεγάλες νίκες, μεγάλες ήττες είναι ένα κουβάρι κάπως μπερδεμένο την φετινή χρονιά. Οι «ερυθρόλευκοι» για ακόμα μία φορά έδειξαν ότι αν δεν μπαίνουν τα... σουτ, θα έχουν εμφανές προβλήματα. Γράφει ο Πάρης Τσιλιώτης...
Ο Ολυμπιακός που βλέπουμε δεν θέλει ούτε πανηγυρισμούς ούτε καταστροφολογίες. Χρειάζεται όλους εμάς δίπλα του. Δεν θέλει να νοιώσει ότι χάνει ακόμα και τον μοναδικό πυλώνα που κρατάει την ομάδα όρθια, τον κόσμο της.
Ήρθε μία μεγάλη νίκη απέναντι στην ΤΣΣΚΑ. Όταν όλοι έτρεχαν να πανηγυρίσουν έπρεπε να κρατάμε έναν μικρό… καλάθι, πίσω στον ορίζοντα. Αυτό που είχε ανάγκη ήταν η «προσγείωση» και να μείνουμε στη ν πραγματικότητα. Ποτέ η ομάδα δεν έγινε ξαφνικά ομάδα «Final Four» ποτέ όμως δεν ήταν και η τραγική ομάδα που λένε ορισμένοι. Ναι, χρειάζεται προσθήκες, ναι έχει προβλήματα όμως δεν είναι και για ισοπέδωση.
Αρκετά όμως με τα εξωαγωνιστικά και ας περάσουμε λίγο στα του αγώνα που είδαμε με την Μακάμπι. Ένας αγώνας που αν εξαιρέσει κανείς την βράβευση στον coach Σφαιρόπουλο όλα τα άλλα ήταν «άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε». Κανείς δεν μένει άμοιρος ευθυνών, αλλά κανείς επίσης δεν πρέπει να καταδικαστεί.
Τι είδαμε; Απολύτως τίποτα. Όπως λέω και στην αρχή αν μπουν τα σουτ όλα είναι ωραία. Αν δεν μπουν όμως; Εκεί αρχίζει και η «κατηφόρα». Κάπως έτσι γράφτηκε και το story με την Μακάμπι. όσο έμπαιναν ήμασταν κοντά στο σκορ, ενώ όσο δεν έμπαιναν ήρθε η καθίζηση.
Πολλά ήταν τα «παράπονά» μου από το χθεσινό παιχνίδι όμως το μεγαλύτερο έχει να κάνει με τον Αντώνη Κόνιαρη. Γιατί; Το παιδί όσες φορές αγωνίστηκε έβγαλε πάθος που η ομάδα ειδικά τώρα το χρειάζεται. Πρέπει να πάρει ευκαιρίες, πρέπει να πάρει πρωτοβουλίες να του δείξουμε ότι τον εμπιστευόμαστε. Ένα μεγάλο ΓΙΑΤΙ από εμένα γιατί δεν χρησιμοποιήθηκε ο νεαρός Έλληνας γκαρντ. Αυτό είναι από εμένα το μεγάλο μου παράπονο.
Από κει και πέρα φυσικά στο χθεσινό παιχνίδι δεν θα σταθώ. μία μέρα πριν με γαστρεντερίτιδα ήταν οι Ρούμπιτ, Κουζμίνσκας, Μιλουτίνοφ, ενώ τραυματίας για τουλάχιστο μία εβδομάδα θα έχουμε τον Παπανικολάου. Ήταν και λίγο λογικό να δείχνουμε σημάδια «νοσοκομείου» και εντός του παρκέ.
Ας περιμένουμε να δέσουν οι νέοι που ήρθαν για να επουλώσουν πληγές, να δούμε ποιοι θα αποχωρήσουν και έπειτα ας δούμε την ομάδα όπως πρέπει. Άλλωστε ας δούμε και τα χειρότερα με την Φενέρ η οποία είναι τελευταία με 1-5 μαζί με την Βαλένθια. Και έχει παικταράδες μέσα. Μην κοιτάμε λοιπόν ΜΟΝΟ εμάς. Ας δούμε και τα χειρότερα.
*Και τώρα Ανατολού. Η ιστορία ίσως αντιστρέψει τη κατάσταση. Έτσι θα το πηγαίνουμε; Βδομάδα με βδομάδα; Η ομάδα παραμένει ίδια. Εμείς αλλάζουμε γνώμες κάθε 7η μέρα.