Ελλάδα ημιτελικά EuroBasket: Ο Βασίλης Σπανούλης ο απόλυτος WINNER (2025)

Η Εθνική Ελλάδας έγραψε ιστορία, παίρνοντας την πρόκριση στα ημιτελικά του EuroBasket μετά από 16 ολόκληρα χρόνια. Στο τιμόνι βρίσκεται ο Βασίλης Σπανούλης, ο άνθρωπος που έμαθε να κερδίζει σε κάθε γήπεδο της Ευρώπης και που σήμερα αποδεικνύει για ακόμη μια φορά ότι είναι ο απόλυτος WINNER. Ο Kill Bill της γενιάς μας, που αμφισβητήθηκε για το αν «έχει θέση» στον πάγκο, δίνει με τον πιο εμφατικό τρόπο την απάντησή του: οδηγεί ξανά την Ελλάδα στην κορυφή.

Η τελευταία φορά που η Εθνική έφτασε σε ημιτελικά ήταν το 2009 στην Πολωνία. Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι, με διαφορετικές γενιές παικτών, προπονητές που άλλαξαν ξανά και ξανά, αποτυχημένες προσπάθειες και μια αίσθηση στασιμότητας που έμοιαζε να έχει γίνει καθεστώς. Γι’ αυτό και η πρόκριση του 2025 δεν είναι απλώς μια επιτυχία. Είναι η επιστροφή σε μια σκηνή που έλειπε από τον ελληνικό αθλητισμό εδώ και δεκαέξι χρόνια.

Η φετινή ομάδα δεν είναι ένα σύνολο που χτίζεται αποκλειστικά για το μέλλον. Έχει παίκτες που βρίσκονται στο απόγειο της καριέρας τους και μπορούν να στηρίξουν την Εθνική σε υψηλό επίπεδο, αλλά έχει και αθλητές που βλέπουν αυτό το τουρνουά ως την τελευταία μεγάλη τους ευκαιρία για διάκριση με το εθνόσημο. Αυτή η μίξη δημιουργεί ένα εκρηκτικό μείγμα. Από τη μία υπάρχει το πάθος των νέων που θέλουν να καθιερωθούν, κι από την άλλη η αποφασιστικότητα των πιο έμπειρων που ξέρουν ότι δεν έχουν πολλές ακόμη ευκαιρίες. Αυτό το κράμα κάνει την Εθνική πιο σκληρή, πιο πεισματάρα και τελικά πιο επικίνδυνη για κάθε αντίπαλο.

See more

Σπανούλης: Από τον Kill Bill στον Maestro του Πάγκου

Αν υπάρχει μια λέξη που συνοδεύει τον Σπανούλη σε όλη του τη ζωή, αυτή είναι η λέξη «νίκη». Ως παίκτης κέρδισε τα πάντα: τρεις φορές την Euroleague, πρωταθλήματα και κύπελλα αμέτρητες ατομικές διακρίσεις. Έγραψε ιστορία με τα μεγάλα του σουτ, τις ανατροπές απέναντι σε υπερδυνάμεις και τους τίτλους που άλλαξαν την ιστορία των συλλόγων.

Ο Kill Bill δεν λύγισε ποτέ. Ακόμη και στις πιο δύσκολες στιγμές έβρισκε τρόπο να σταθεί όρθιος και να καθοδηγήσει. Αυτό το mentality δεν το άφησε στα παπούτσια του όταν αποσύρθηκε, το μετέφερε μαζί του στον πάγκο. Και σήμερα το βλέπουμε να ξεδιπλώνεται ξανά, αυτή τη φορά με τη φόρμα του προπονητή της Εθνικής. Η μετάβαση από το παρκέ στον πάγκο δεν ήταν εύκολη, όμως ο Σπανούλης την έκανε να φαίνεται φυσική. Όταν έχεις μάθει να ζεις με το DNA του νικητή, δεν έχει σημασία αν φοράς φανέλα ή κοστούμι. Η ουσία είναι η ίδια. Να βγαίνεις στο τέλος κερδισμένος.

Θυμόμαστε όλοι τις συζητήσεις όταν το όνομά του έπεσε στο τραπέζι για την Εθνική. Δεν είχε, λέει, εμπειρία. Δεν ήταν έτοιμος. Δεν είχε θέση στη χώρα. Σχόλια που προσπάθησαν να υπονομεύσουν το ξεκίνημα της θητείας του. Κι όμως, η επιλογή της ΕΟΚ να του δώσει τα κλειδιά δικαιώνεται με τον πιο εμφατικό τρόπο. Γιατί η καλύτερη απάντηση σε κάθε επικριτή δεν δίνεται με δηλώσεις αλλά στο παρκέ. Και η Εθνική του Σπανούλη είναι η πιο δυνατή απάντηση: ομάδα με πλάνο, με ταυτότητα, με πάθος, που φτάνει στην τετράδα της Ευρώπης. Η αλήθεια είναι ότι ο Σπανούλης δεν χρειάστηκε ποτέ πιστοποιητικό προπονητικής ικανότητας. Το είχε αποδείξει χρόνια πριν με τη νοοτροπία και τις πράξεις του. Σήμερα απλώς το επιβεβαιώνει σε έναν νέο ρόλο.

Οι στιγμές που Έγραψαν Ιστορία

Η καριέρα του είναι γεμάτη στιγμές που αποδεικνύουν γιατί θεωρείται ο μεγαλύτερος WINNER του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει τα κρίσιμα σουτ του. Το 2012 στο Final Four απέναντι στη Σιένα γύρισε μόνος του τον προημιτελικό με συνεχόμενα τρίποντα και διεισδύσεις. Στον τελικό της ίδιας χρονιάς απέναντι στην ΤΣΣΚΑ ήταν άποντος στο πρώτο ημίχρονο αλλά σημείωσε 15 πόντους στο δεύτερο, κράτησε ζωντανό τον Ολυμπιακό και άνοιξε τον δρόμο για το έπος της Πόλης και το νικητήριο καλάθι του Πρίντεζη. Το 2013 στον τελικό με τη Ρεάλ πήρε πάνω του κάθε επίθεση στο δεύτερο μέρος, τελείωσε τον αγώνα με 22 πόντους και 5 ασίστ και ανακηρύχθηκε για τρίτη φορά MVP Final Four, ρεκόρ που ελάχιστοι έχουν πιάσει. Στην καριέρα του κατέχει ρεκόρ με διψήφιο αριθμό game-winners στην EuroLeague, σουτ στα τελευταία δευτερόλεπτα που άλλαξαν την ιστορία αγώνων.

Οι ανατροπές του έμειναν στην ιστορία. Το 2012 γύρισε το -19 στον τελικό με την ΤΣΣΚΑ, στη μεγαλύτερη ανατροπή που έχει δει ποτέ η EuroLeague. Στα προκριματικά του Eurobasket με την Εθνική πήρε πολλές φορές την ομάδα από το χέρι στα τελευταία λεπτά, δείχνοντας την ψυχραιμία που τον χαρακτήριζε σε καταστάσεις win or go home. Ακόμα και στην πρώτη του μεγάλη περίοδο με τον Παναθηναϊκό είχε δώσει τίτλους με clutch τρίποντα, όπως στο Final Four του 2009. Στιγμές που φανερώνουν το μεγαλείο ενός αθλητή που ποτέ δεν έκρυψε το πρόσωπό του στις κρίσιμες φάσεις.

Ως αρχηγός του Ολυμπιακού κράτησε ενωμένο το ρόστερ σε δύσκολες χρονιές, με χαμηλά μπάτζετ αλλά τεράστια αποτελέσματα. Οδήγησε τον Θρύλο σε τίτλους απέναντι σε υπερδυνάμεις και απέδειξε ότι η ηγεσία δεν φαίνεται μόνο με πόντους αλλά και με αποφάσεις, με κίνητρο, με τη δύναμη του παραδείγματος. Δεν είναι τυχαίο ότι ανακηρύχθηκε EuroLeague MVP το 2013, αλλά και τρεις φορες Final Four MVP το 2009, το 2012 και το 2013.

Η παρακαταθήκη με το Εθνόσημο

Στην Εθνική πάντα ήταν πρώτος στα δύσκολα. Χαρακτηριστική η εμφάνιση στον ημιτελικό του 2006 απέναντι στις ΗΠΑ στη Σαϊτάμα, όπου πέτυχε 22 πόντους με 3/6 τρίποντα και 8/8 βολές απέναντι σε ΛεΜπρόν, Ουέιντ και Καρμέλο, οδηγώντας την Ελλάδα στη μεγαλύτερη νίκη της ιστορίας της. Στον τελικό της ίδιας διοργάνωσης κόντρα στην Ισπανία σημείωσε 17 πόντους και ήταν ο πρώτος σκόρερ της Εθνικής, ακόμη κι αν το αργυρό μετάλλιο άφησε μια γλυκόπικρη γεύση.

Το 2005 στο Ευρωμπάσκετ του Βελιγραδίου κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο έχοντας σημαντικό ρόλο σε μια ομάδα που ανέτρεψε τα πάντα, ενώ το 2009 στην Πολωνία οδήγησε την Ελλάδα στο χάλκινο με καθοριστικά σουτ απέναντι στην Τουρκία στον προημιτελικό και στη Σλοβενία στον μικρό τελικό. Στο ματς με την Τουρκία είχε 14 πόντους και 5 ασίστ με clutch τρίποντα στο τέλος, ενώ απέναντι στη Σλοβενία σημείωσε 10 πόντους με μεγάλα σουτ και κερδισμένες βολές που χάρισαν το μετάλλιο.

 Το 2007 απέναντι στην Ιταλία είχε 23 πόντους με 5/9 τρίποντα, αποδεικνύοντας ότι μπορούσε να πάρει την Εθνική στις πλάτες του σε αγώνες ομίλων. Το 2005 στον ημιτελικό με τη Ρωσία σημείωσε 12 πόντους και 4 ασίστ, συμβάλλοντας σε μια πορεία που κατέληξε στο χρυσό μετάλλιο.

Συνολικά με την Εθνική έχει πάνω από 140 συμμετοχές, δύο Ολυμπιακούς Αγώνες το 2004 και το 2008, και μια σειρά από clutch εμφανίσεις που έγραψαν ιστορία. Η παρακαταθήκη του με το εθνόσημο είναι ανεκτίμητη. Όχι μόνο για τα μετάλλια και τους αριθμούς, αλλά γιατί ήταν πάντα εκεί, πρώτος στις μάχες που έκριναν τα πάντα.

Η υστεροφημία του WINNER

Η κληρονομιά του δεν αποτυπώνεται μόνο σε αριθμούς αλλά και στον σεβασμό. Ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους έχει δηλώσει ότι ο Βασίλης είναι ο καλύτερος clutch παίκτης που έχει περάσει από την Ευρωλίγκα.

Αν έχει την μπάλα στο τέλος ο Σπανούλης, ξέρεις ότι θα βρει τρόπο να σκοράρει. Ο Νάντο Ντε Κολό τον χαρακτήρισε σπουδαίο ηγέτη που θα βρει τρόπο να σε χτυπήσει ακόμα και αν τον μαρκάρεις καλά. Ο Χουάν Κάρλος Ναβάρο τον ανέφερε ως το πιο δύσκολο matchup, όχι μόνο γιατί σκόραρε αλλά γιατί έκανε τους συμπαίκτες του καλύτερους.

Ο Σέρχιο Γιουλ παραδέχτηκε ότι όταν παίζεις απέναντι στον Σπανούλη τίποτα δεν έχει τελειώσει. Ο Έτορε Μεσίνα είχε πει μετά τον χαμένο τελικό του 2012 με την ΤΣΣΚΑ ότι όταν έχεις τον Σπανούλη απέναντί σου, κανένα προβάδισμα δεν είναι ασφαλές.

See more

Ο Πάμπλο Λάσο μίλησε για το πώς ποτέ δεν υπήρχε game plan που να σε έκανε να νιώθεις άνετα απέναντί του. Και ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς παραδέχτηκε ότι η νοοτροπία που είχε ο Σπανούλης είναι μοναδική και γι’ αυτό γράφει ιστορία.

Ο ίδιος ο κόσμος τον σεβάστηκε όπως λίγους. Σε κάθε γήπεδο της Ευρώπης, ακόμη και αντίπαλοι οπαδοί, τον χειροκρότησαν στην αποχώρησή του. Standing ovations στη Βαρκελώνη, στη Μαδρίτη, ακόμα και στη Μόσχα. Οι φίλαθλοι της ΤΣΣΚΑ είχαν γράψει πανό «Μας πλήγωσες πολλές φορές, αλλά σεβόμαστε τον ηγέτη που είσαι». Αυτά δεν χαρίζονται, κερδίζονται.

Ως προπονητής πήρε το ίδιο mentality και το πέρασε στην Εθνική. Ανέλαβε το 2023 σε ένα πρότζεκτ ανανέωσης και οδήγησε την Ελλάδα στο Προολυμπιακό τουρνουά του 2024 στον Πειραιά. Με νίκη επί της Κροατίας εξασφάλισε την επιστροφή της Ελλάδας στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού, για πρώτη φορά μετά το 2008. Έγραψε έτσι ιστορία, καθώς έγινε ο πρώτος που το πέτυχε τόσο ως παίκτης όσο και ως προπονητής. Σήμερα, το καλοκαίρι του 2025, οδηγεί την Εθνική ξανά σε ημιτελικά EuroBasket, κλείνοντας κύκλους και ανοίγοντας νέους.

Η Ελλάδα είναι ξανά στις κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης. Ο Σπανούλης έφερε την αύρα του νικητή και την πέρασε σε μια νέα γενιά παικτών που διψούν για διάκριση. Όσοι τον αμφισβήτησαν, σήμερα βλέπουν την αλήθεια να ξεδιπλώνεται μπροστά τους: η Εθνική με τον Kill Bill στο τιμόνι είναι ξανά φόβητρο.

Και το ταξίδι συνεχίζεται…