Ολυμπιακός – Μονακό στο Άμπου Ντάμπι: Η ώρα της αλήθειας για τους Πειραιώτες

Στο πολυτελές, αλλά ξένο προς την ευρωπαϊκή μπασκετική κουλτούρα, Άμπου Ντάμπι, ο Ολυμπιακός καλείται να γράψει άλλη μια χρυσή σελίδα στην ιστορία του.
Το ρολόι μετρά αντίστροφα. Στο πολυτελές, αλλά ξένο προς την ευρωπαϊκή μπασκετική κουλτούρα, Άμπου Ντάμπι, ο Ολυμπιακός καλείται να γράψει άλλη μια χρυσή σελίδα στην ιστορία του. Στον ημιτελικό του Final Four της EuroLeague, οι «ερυθρόλευκοι» βρίσκονται αντιμέτωποι με τη Μονακό. Όχι απλώς για να φτάσουν στον τελικό, αλλά για να επιβεβαιώσουν ότι είναι φτιαγμένοι για τα μεγάλα παιχνίδια. Για τα πολύ μεγάλα.
Απέναντί τους, μια ομάδα που γνωρίζουν καλά και που φέτος, τη συναντούν στο προτελευταίο σκαλοπάτι πριν το τρόπαιο. Όποιος νομίζει ότι θα είναι εύκολα, κάνει λάθος. Η Μονακό δεν είναι «outsider». Είναι μια κανονική δύναμη της διοργάνωσης, με παίκτες υψηλού επιπέδου και έναν κορμό που βρίσκεται μαζί εδώ και χρόνια. Και το κυριότερο: έχει το κίνητρο της εκδίκησης. Έχει τη δίψα να αποδείξει ότι μπορεί να σταθεί σε τούτο το επίπεδο. Γι’ αυτό και ο Ολυμπιακός πρέπει να μπει στο παρκέ σαν να αντιμετωπίζει την πρωταθλήτρια Ευρώπης. Σαν να μασάει σίδερα.
Ο Ολυμπιακός σταθερά στην ελίτ
Οι αριθμοί δεν λένε ποτέ ψέματα. Τέταρτη συνεχόμενη παρουσία σε Final Four. Δέκατη τέταρτη συνολικά. Η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα έχει κερδίσει με το σπαθί της τη θέση της στο κλαμπ των μεγάλων. Αλλά αυτό από μόνο του δεν φτάνει. Στον Ολυμπιακό δεν πας για την εμπειρία. Πας για την κορυφή. Όλα τα άλλα είναι απλώς στατιστική.
Και φέτος, η ομάδα πέρασε δυσκολίες για να φτάσει ως εδώ. Η regular season δεν ήταν στρωμένη με ροδοπέταλα, υπήρξαν τραυματισμοί, μεταπτώσεις στην απόδοση, ακόμα και αμφισβήτηση, όμως υπήρξε και σταθερότητα και διάρκεια. Και στο τέλος, ο Ολυμπιακός έβγαλε χαρακτήρα. Πέρασε την Ρεάλ με 3-1 με πείσμα και καρδιά.
Απέναντι σε μια ομάδα-παγίδα
Η Μονακό δεν έχει το βάρος της ιστορίας, αλλά έχει ταλέντο, αθλητικότητα και αδιανόητο firepower. Ο Μάικ Τζέιμς είναι ο ηγέτης, ο δημιουργός, ο εκτελεστής. Ο Οκόμπο από τα μεγάλα πρότζεκτ του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Ο Μπλόσομγκεϊμ και ο Λόιντ συμπληρώνουν μια περιφέρεια που μπορεί να σε σκοτώσει σε δύο λεπτά, αν χάσεις τη συγκέντρωσή σου.
Η άμυνα του Ολυμπιακού θα είναι το κλειδί. Η πίεση στην μπάλα, οι αλλαγές, η σκληράδα πάνω στον Τζέιμς. Και φυσικά, η υπομονή στην επίθεση, το μοίρασμα του παιχνιδιού, η λογική στο passing game. Ο Ολυμπιακός δεν χρειάζεται να μπλέξει σε run and gun ρυθμούς. Πρέπει να επιβάλει τον δικό του.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Με σκυμμένο κεφάλι και μάτια στο τρόπαιο
Σε τέτοια παιχνίδια, δεν υπάρχουν φαβορί. Δεν υπάρχουν «μεγάλοι» και «μικροί». Υπάρχει ένα τζάμπολ και μετά όλα παίζονται στο 40λεπτο. Ο Ολυμπιακός το γνωρίζει καλά. Το έχει ζήσει ξανά και ξανά. Γι’ αυτό και το πιο σημαντικό στοιχείο δεν είναι ούτε το ταλέντο, ούτε η προϊστορία. Είναι η ταπεινότητα και η συγκέντρωση. Ο τελικός δεν υπάρχει, αν δεν τελειώσεις πρώτα τη δουλειά στον ημιτελικό. Οι παίκτες του Μπαρτζώκα ξέρουν τι διακυβεύεται. Δεν έχουν έρθει στο Άμπου Ντάμπι για selfies και τουρισμό. Ήρθαν για να πάρουν αυτό που πέρυσι έχασαν στο τελευταίο σουτ. Ήρθαν για να γράψουν τη δική τους απάντηση στην ιστορία. Χωρίς φανφάρες, χωρίς υπεροψία, αλλά με πίστη και φωτιά.
Ο δρόμος δεν τελειώνει εδώ. Αλλά περνά από εδώ.
Μονακό – Ολυμπιακός. Ο ημιτελικός που μπορεί να κρίνει μια χρονιά. Ένα ματς. Όλα ή τίποτα. Και ο Ολυμπιακός είναι φτιαγμένος για τέτοια.