Ο Ολυμπιακός κυριάρχησε και μάγεψε κόντρα στην Βίρτους Μπολόνια, την οποία νίκησε με 117-71. Το Λιοντάρι του Πειραιά ξύπνησε για τα καλά. Γράφει ο Πάρης Τσιλιώτης....

Ο Ολυμπιακός επικράτησε της Βίρτους Μπολόνια με 117-71 σε μία αναμέτρηση η οποία θα μπορούσε να μοιάζει και σαν έναν καθημερινός αγώνας της Basket League. Δίχως να πατήσει φρένο (και καλά έκανε…), ο Ολυμπιακός έσπασε κάθε ρεκόρ σε μία αναμέτρηση.

Η Βίρτους με τους Τεόντοσιτς, Χάκετ, Μπακό, Λιούνμπεργκ και ένα κάρο τρομερούς παίκτες έμοιαζε σαν ομάδα της αλάνας. Όχι δεν είναι τέτοια, ο Ολυμπιακός την έκανε να μοιάζει τόσο μικρή ομάδα. Ο Ολυμπιακός που από το πρώτο δευτερόλεπτο, μέχρι και το τελευταίο δεν της άφησε περιθώρια να αντιδράσει και να πιστέψει ότι μπορεί να διεκδικήσει το παραμικρό από αυτό το παιχνίδι.

Ο Γιώργος Μπαρτζώκας περίμενε ένα ξέσπασμα, μιας και η ομάδα διένυσε ένα ντεφορμάρισμα, ενώ είχε και λίγες επιλογές. Για πρώτη φορά φέτος είδε αυτό που θέλει η ονειρεύεται κάθε προπονητής. Να βγαίνει ο ένας, να μπαίνει ο άλλος και η ομάδα να μην κόβει ταχύτητα. MVP δύσκολα μπορείς να ξεχωρίσεις. Όλη η ομάδα κανονικά θα έπρεπε να είναι MVP. Αλλά έστω και με μικρά πράγματα ένας θα ξεχωρίσει λίγο παραπάνω.

Σίγουρα αν κάποιος ρωτήσει τον Coach, τι είναι αυτό που θα ήθελε από την ομάδα του, η απάντηση θα είναι η εικόνα με τους Ιταλούς. Εκεί που όσοι έπαιξαν έδωσαν λύσεις και απέδειξαν ότι οι επιλογές του καλοκαιριού, μόλις δέσουν θα δούμε πολύ σπουδαία πράγματα.

Να πω ότι ο Κάνααν σε αυτό το σημείο με διαψεύδει. Δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι που το βλέπουμε και κάνει αυτό που ξέρει καλά. Πλέον τα βάζει, δεν τα σπάει. Ίσως να έκανα λάθος εκτίμηση; Μπορεί. Εγώ και όσοι με ξέρουν, ξέρουν πάνω απ όλα πως είμαι δίκαιος και αναγνωρίζω πότε κάνω λάθος η όχι. Εδώ η ίδια η ιστορία μου αποδεικνύει ότι ο Κάνααν πλέον νοιώθει μέλος της ομάδας του Ολυμπιακού και αυτό φαίνεται στο γήπεδο. Ειδικά με το 3ο του τρίποντο και το ξέσπασμα έδειξε ότι δηλώνει παρών.

Να τονίσω δε ότι λογοκρισία και για το τι θα γράψω στη δουλειά μου δεν δέχομαι από κανέναν, ειδικά όταν αυτό έρχεται με τρόπο ο οποίος δεν είναι αρεστός προς το πρόσωπό μου. Κάποιοι έχουν την εντύπωση ότι μπορούν η έχουν το δικαίωμα να ελέγχουν ανθρώπους.

Πάμε πάλι στα δικά μας. Ο Ολυμπιακός πλέον μπαίνει σε ένα μονοπάτι το οποίο θέλει να δείχνει κάθε φορά ότι είναι εδώ και αυτή η νίκη… δεν έτυχε. Έρχεται παιχνίδι με την Φενέρ, το οποίο μόνο εύκολο δεν θα είναι, μίας και φέτος πάει τρένο και δεν λέει να χάσει. Αν νικήσει πάντως ο Ολυμπιακός θα είναι μόλις μία νίκη μακριά από την κορυφή.

Οι Πειραιώτες με τέτοιο πρόσωπο και την άνοδο που βλέπουμε δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα απολύτως, ενώ μην ξεχνάμε ότι η Φενέρ δεν θα έχει μαζί της τον Ουίλμπεκιν. Έναν παίκτη που ηγείται της ομάδας του Ιττούδη. Ο κόσμος θα είναι εκεί και με παλμό, αλλά και με ψυχή η νίκη είναι μονόδρομος. Πρέπει να έρθει οπωσδήποτε.

Υ.Γ 1: Μεγάλη σκευωρία προς το πρόσωπό μου, από άτομα τα οποία αμφιβάλω αν είναι Ολυμπιακοί. Ψέματα και πράγματα τα οποία δεν έχω πει ποτέ. Ένα πράγμα θα πω και το κλείνω εκεί. Ρόδα είναι και γυρίζει και κάποια στιγμή όλα θα έρθουν ανάποδα.

Υ.Γ 2: Είναι από τα τελευταία Μπασκετικά Blog που με βλέπετε να γράφω. Οι λόγοι προφανώς και θα θα υποθούν εδώ, αλλά πλέον με την μπάλα θα έχουμε πολλά ωραία πράγματα να πούμε.

Υ.Γ 3: Ντρέπομαι και λυπάμαι που υπάρχουν άνθρωποι με τόσο κακία και φθόνο μέσα τους. Λυπάμαι! Δεν έχω να πω κάτι άλλο….