Ολυμπιακός: Το 0-0 που πόνεσε, αλλά έδειξε τη… δύναμη

Ο Ολυμπιακός κυριάρχησε, δημιούργησε, πίεσε, αλλά έφυγε με 1 βαθμό από την πρεμιέρα του Champions League. Τι κρατάει και τι αφήνει πίσω του...
Βρέθηκα στο «Γ. Καραϊσκάκης» το βράδυ της Τετάρτης και μπορώ να πω με σιγουριά ότι η εικόνα μέσα στο γήπεδο δεν είχε καμία σχέση με το τελικό 0-0. Ο Ολυμπιακός ήταν το απόλυτο αφεντικό, πήρε από νωρίς τον έλεγχο, είχε την κατοχή, είχε την πρωτοβουλία. Πιο απλά, όλα τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν μια ομάδα που ψάχνει το γκολ. Μόνο που το γκολ δεν ήρθε ποτέ.
Η Πάφος μπήκε στο παιχνίδι με καθαρό πλάνο. Κλείστηκε πίσω, έπαιξε με 3-5-2, έριξε το βάρος στις αλληλοκαλύψεις και προσπάθησε να μπλοκάρει τον Ελ Κααμπί. Και το κατάφερε. Γιατί ο Μαροκινός φορ δεν πήρε τις μπαλιές που ήθελε, ενώ η ανάπτυξη του Ολυμπιακού από τον άξονα δεν λειτούργησε.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Στατιστικά που λένε την αλήθεια
Αν δει κανείς τα νούμερα, το 0-0 μοιάζει σχεδόν εξωπραγματικό. 64% κατοχή μπάλας, 17 τελικές προσπάθειες, 78 επιθέσεις έναντι μόλις 13 της Πάφου, 444 επιτυχημένες πάσες έναντι 185, συν πέντε χιλιόμετρα περισσότερα τρεξίματα από τους Κύπριους. Μιλάμε για απόλυτη κυριαρχία.
Όμως το ποδόσφαιρο δεν είναι μαθηματικά. Δεν κερδίζει πάντα ο καλύτερος. Ο Ολυμπιακός δεν βρήκε τον τρόπο να διασπάσει το κυπριακό «μπλόκο». Και σε τέτοια βράδια, η μπάλα μοιάζει να μην θέλει να μπει στα δίχτυα.
Τα χαμένα πρώτα ημίχρονα
Δεν είναι η πρώτη φορά φέτος. Ο Ολυμπιακός έχει δώσει τέσσερα συνεχόμενα παιχνίδια που πήγε στα αποδυτήρια στο 0-0. Με τον Αστέρα, με τον Βόλο, με τον Πανσερραϊκό και τώρα με την Πάφο. Κάπου εδώ πρέπει να ανάψει το καμπανάκι. Γιατί όσο κι αν οι Πειραιώτες βρίσκουν λύσεις στο δεύτερο ημίχρονο στα εγχώρια ματς, στο Champions League οι ευκαιρίες χάνονται εύκολα και δεν επιστρέφουν.
Το πρώτο μέρος με την Πάφο ήταν χαρακτηριστικό. Η μπάλα γυρνούσε, η κατοχή υπήρχε, αλλά οι ουσιαστικές ευκαιρίες ήταν ελάχιστες. Και όταν δεν σκοράρεις νωρίς σε τέτοια παιχνίδια, φορτώνεις πίεση στην πλάτη σου.
Το κενό του Γιαζίτζι και το «διπλό εξάρι»
Η απουσία του Γιαζίτζι φάνηκε πιο πολύ από ποτέ. Ο Τούρκος έχει το στοιχείο που λείπει, την κάθετη πάσα. Απλούστερα, τη δυνατότητα να «σπάει» τις κλειστές άμυνες. Ο Μεντιλίμπαρ επέλεξε να παίξει με δύο εξάρια, κάτι που πρόσφερε ισορροπία αλλά στέρησε δημιουργία.
Ο Ολυμπιακός προσπάθησε με σέντρες να διασπάσει την κυπριακή άμυνα. Όμως ήταν φανερό ότι έλειπε η κάθετη κίνηση, η ατομική έμπνευση. Ο Ποντένσε προσπάθησε, αλλά δεν έχει ακόμη 90λεπτο. Ο Ταρέμι έφτασε μια ανάσα από το γκολ, όμως το πλασέ του κόπηκε. Ο Ρέτσος είχε δύο στιγμές, αλλά ούτε εκεί ήρθε η λύτρωση.
Ολυμπιακός: Η απογοήτευση και η συνέχεια
Το 0-0 με την Πάφο μοιάζει περισσότερο με χαμένους βαθμούς, παρά με έναν βαθμό που προστίθεται. Γιατί εδώ δεν μιλάμε για Άρσεναλ ή Μπαρτσελόνα. Μιλάμε για μια ομάδα που στα χαρτιά είναι το «αουτσάιντερ» των αναμετρήσεων.
Ο Ολυμπιακός πέταξε μια ευκαιρία να ξεκινήσει με το δεξί και τώρα πρέπει να πάει να βρει αποτέλεσμα σε πιο δύσκολες έδρες. Το πρόγραμμα είναι βαρύ, Λονδίνο και Βαρκελώνη. Απέναντι σε δύο από τα πιο σκληρά τεστ που μπορεί να έχει ομάδα στην Ευρώπη.
Η ψυχραιμία του Μεντιλίμπαρ
Κι όμως, μέσα σε όλα αυτά, υπάρχει και μια θετική εικόνα. Ο Μεντιλίμπαρ δεν έψαξε για δικαιολογίες. Δεν μίλησε για «πούλμαν», δεν έκρυψε την απογοήτευση πίσω από λέξεις. Παραδέχθηκε ότι η ομάδα του δυσκολεύτηκε, ότι δεν βρήκε τον δρόμο προς το γκολ, αλλά κράτησε την πίστη στο πλάνο.
Κι αυτό είναι σημαντικό. Γιατί σε τέτοιες βραδιές, η διαχείριση κάνει τη διαφορά. Η ομάδα δεν κατέρρευσε, δεν κινδύνευσε, δεν άφησε την Πάφο να πιστέψει ότι μπορεί να φύγει με κάτι περισσότερο από την ισοπαλία.
Ο Ολυμπιακός παρέμεινε συγκεντρωμένος, πάλεψε μέχρι το τέλος και έδειξε ότι η φιλοσοφία υπάρχει.
Ολυμπιακός: Το βλέμμα στη Λεωφόρο
Η απογοήτευση της Τετάρτης δεν πρέπει να μεταφερθεί στην Κυριακή. Το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό είναι κομβικό. Ο Ολυμπιακός έχει την ευκαιρία να πάει στο 4/4, να αφήσει τον «αιώνιο» στο -11 και να του βάλει από τον Σεπτέμβρη τεράστιο βάρος στην πλάτη.
Είναι το ιδανικό ματς για να βγάλει αντίδραση. Για να δείξει ότι ένα κακό ευρωπαϊκό βράδυ δεν μπορεί να ανακόψει τη δυναμική του. Γιατί το Champions League είναι μαραθώνιος, αλλά το πρωτάθλημα είναι η βάση. Και η Λεωφόρος προσφέρει τη μεγάλη ευκαιρία για μια δήλωση ισχύος.
Η μεγάλη εικόνα
Ο Ολυμπιακός πρέπει να κρατήσει την κυριαρχία, να κρατήσει την ένταση, να κρατήσει τη φιλοσοφία. Να βρει όμως τρόπο να μετατρέπει αυτή την υπεροχή σε γκολ. Γιατί στο Champions League δεν αρκεί να παίζεις καλύτερα. Πρέπει να σκοράρεις, να καθαρίζεις τα ματς. Απλά, να παίρνεις τους βαθμούς που σου αναλογούν.
Η ομάδα έχει ποιότητα, έχει βάθος, έχει παίκτες που μπορούν να κάνουν τη διαφορά. Απλώς χρειάζεται καλύτερη διαχείριση στις λεπτομέρειες. Και το βράδυ με την Πάφο ήταν ένα γερό μάθημα προς αυτή την κατεύθυνση.
Ο μαγικός κόσμος του Ολυμπιακού
Θα κλείσω με αυτό που ίσως μένει πιο έντονα χαραγμένο από τη βραδιά. Όχι το 0-0, αλλά η εικόνα της εξέδρας. Το «Γ. Καραϊσκάκης» ήταν για 14η συνεχόμενη φορά γεμάτο. Άλλο ένα sold out. Άλλη μια ατμόσφαιρα που μόνο ο Ολυμπιακός ξέρει να δημιουργεί.
Το κορεό που σηκώθηκε πριν τη σέντρα τρέλανε όλη την Ευρώπη. Ένα κορεό που θύμιζε σε όλους ποιος είναι ο Θρύλος, ποια είναι η δύναμη του λαού του. Οι εικόνες έκαναν τον γύρο των social media, με ξένα ΜΜΕ να στέκονται στο πάθος, στη φλόγα και στη μοναδικότητα αυτής της εξέδρας.
Αυτός είναι ο πραγματικός Ολυμπιακός. Μια ομάδα που πατάει στο χορτάρι με την πλάτη του κόσμου της.
Μια ομάδα που μπορεί να περάσει μια κακή βραδιά, αλλά δεν λυγίζει ποτέ.
Γιατί πίσω της έχει τον πιο φανατικό, τον πιο αφοσιωμένο, τον πιο εκρηκτικό κόσμο της Ευρώπης. Και αυτή η δύναμη είναι που στο τέλος κάνει τη διαφορά.