Οι «ερυθρόλευκοι» μπορεί να ηττήθηκαν από την Βιλερμπάν (63-69), όμως αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να τα ισοπεδώσουμε όλοι. Άλλωστε έχουμε «μεγάλες» ήττες μέσα στη χρονιά που τέτοιες βραδιές τις... κρύβουν. Γράφει ο Πάρης Τσιλιώτης...

Ο Ολυμπιακός γνώρισε την ήττα από την Βιλερμπάν (63-69) στο ΣΕΦ. Μία ήττα που σίγουρα δεν φέρνει ενθουσιασμό, όμως δεν μπορούμε να τα ισοπεδώσουμε και όλα.

Είναι καλή η ομάδα όταν φέρνει μεγάλες νίκες, αλλά όταν χάνει ακόμα και από… την Βιλερμπάν, τότε τι; Αυτό δεν υπάρχει σε λογική εξήγηση και ο κόσμος δεν μπορεί να το καταλάβει.

Ο Ολυμπιακός είναι στο 10-9 και καμία «8άδα» δεν τελείωσε όπως ακούω από πολλούς. Μία νίκη μακριά είναι. Αν κερδίσει δηλαδή την Τρίτη στη Γαλλία θα είναι όλα εντάξει;

Να θυμίσω σε αυτό το σημείο ότι ένα μήνα τώρα έχω ξεχάσει από πότε έχουμε να παίξουμε πλήρης. Η ομάδα έχει πολλές και σημαντικές απουσίες. Νομίζεται ο Παπανικολάου, ο Μάρτιν δεν είναι παίκτες κλειδιά; Ο Χάρισον όταν λείπει δεν επηρεάζει και το υπόλοιπο σύνολο; Θα σταθώ όμως στην απουσία του Χασάν Μάρτιν η οποία για μένα ήταν και καθοριστική στην αναμέτρηση με τους Γάλλους.

Ο Αμερικανός παίκτης ο οποίος φέτος είναι βασικός για την ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα κάτω από την ρακέτα έλειψε. Η απουσία του, απέναντι σε μία ομάδα η οποία ήταν άκρως αθλητική, ήταν καθοριστική. Ο Έλις σήμερα έκανε το πισωγύρισμα και έδειξε ότι ναι μεν χρειαζόμαστε ενίσχυση σε αυτή τη θέση και από την άλλη το πόσο πολύ στοίχησε η απουσία του Χασάν Μάρτιν.

Ο Μάρτιν δεν αγωνίστηκε και μαζί με την απουσία του χάσαμε πολλά στοιχεία τα οποία η ομάδα είχε ανάγκη. Να μην ξεχάσω ότι σημαντική απουσία ήταν και του Λαρεντζάκη ο οποίος απέναντι στην Μακάμπι έπαιξε φοβερά και ήταν σε φόρμα, κάτι που σημαίνει ότι στην αναμέτρηση κόντρα στην ομάδα του Πάρκερ θα μπορούσε να βγάλει άμυνες, να βοηθήσει με το πάθος του, να δώσει λύσεις με το μακρινό του σουτ.

Το αγωνιστικό με λίγα λόγια δεν κύλησε καλά από πολλές πλευρές. Θα μπορούσα για ώρες α κάνω εκτεταμένη ανάλυση τι δεν πήγε καλά. Θα αλλάξει κάτι; Η μήπως είμαι λιγότερο στεναχωρημένος από αρκετούς που έχουν βγει «βόλτα» στα διάφορα μέσα και με άσχημα σχόλια και τρόπο κράζουν την ομάδα μας.

Απλά για μένα δεν υφίσταται και δεν θα το κάνω αυτό. Είμαι μαζί τους, είμαι δίπλα τους γιατί πολύ απλά σέβομαι την προσπάθεια που κάνουν. Σέβομαι ότι προσπαθούν σε κάθε αγώνα να δίνουν το καλύτερό τους εαυτό. Οι μεγάλες νίκες που έχουμε φέρει φέτος μόνο τυχαίες δεν είναι. Οι συγκυρίες επίσης που αγωνιζόμαστε είναι περίεργες. Ότι κακή ήττα έχουμε κάνει στο ΣΕΦ την έχουμε κερδίσει μακριά σε εκτός έδρας αναμετρήσεις.

Λάθος νοοτροπία ο κόσμος, λάθος νοοτροπία πολλά ΜΜΕ. Διαφωνώ με τη στάση πολλών γιατί μέχρι πριν 2 μέρες πανηγύριζαν πολλοί και τώρα… ήρθε η ισοπέδωση. Αν την άλλη εβδομάδα ξανά γίνει το 2 στα 2 θα ξανά γίνουμε ομάδα Final -4; Ήρεμα ρωτάω!

Τα επόμενα επί Μπασκετικού θα τα πούμε μετά την Γαλλία την Τρίτη…