Μόνο το πάθος δεν αρκεί…

Για να είμαστε ρεαλιστές και από τις δύο πλευρές. Ο Ολυμπιακός δεν απέκλεισε καμία τυχαία ομάδα, ούτε καμία μικρομεσαία δύναμη της Ευρώπης.

Για να σας το ξαναθυμίσω, μιλάμε για την δευτεραθλήτρια Τουρκίας που έχασε για δεύτερη σερί χρονιά το (αρκετά δυνατό) πρωτάθλημα Τουρκίας, την τελευταία αγωνιστική, ενώ έβαλε από κάτω τις μεγάλες δυνάμεις της χώρας όπως Μπεσίκτας, Φενέρμπαχτσε και Τραμπζονσπόρ. Ας μην αναφερθώ καλύτερα στο ρόστερ της, το οποίο περιέχει ονόματα τεράστιας κλάσης όπως Ρομπίνιο, Βίσκα, Τουράν, Κλισί κλπ. Άρα καταλήγουμε ότι μόνο εύκολη δεν θα μπορούσε να είναι πρόκριση και οι “ερυθρόλευκοι” την πέτυχαν με ιδιαίτερο επαγγελματισμό, αφού είχαν δύο στις δύο νίκες με μηδέν παθητικό και τρία γκολ ενεργητικό (3-0). Να τονίσω δε, ότι την πρόκριση την έφερε (πέρα από τον Σα), το πάθος των παιχτών του Ολυμπιακού και η “δίψα” να γραφτεί το όνομα της Πειραϊκής ομάδας δίπλα στο παιχνίδι που ήταν σε εξέλιξη μεταξύ της Πόρτο με την Κρασνοντάρ. Φτάνει, όμως, μόνο το πάθος από εδώ και πέρα;

POPULAR POST

Όσα γράφουν στο εξωτερικό για τη μεταγραφή Μενσά στον Ολυμπιακό

Η απάντηση βρίσκεται στις τελικές της Βικτόρια Πλζεν και Μπασακσεχίρ στα πρώτα ημίχρονα και των δύο αναμετρήσεων. Ο Ολυμπιακός υπήρχε μόνο για ένα 10λέπτο και στην συνέχεια έπρεπε να κατέβει ο.. θεός για να μην μπει γκολ. Σίγουρα δεν είναι τυχαίο το μηδέν σε τέσσερις αγώνες αλλά αν δει κάποιος τους αγώνες θα πει ότι, μιλάμε για πραγματικό “θαύμα” το ότι δεν δεχτήκαμε τέρμα και το “βάρος” δεν πέφτει μόνο στην άμυνα.

Αρχικά, όπως καταλάβατε, περνάμε στην πραγματικότητα πίσω από την μεγάλη πρόκριση και τα πράγματα δεν είναι τόσο καλά. Στο πρώτο ημίχρονο είδα τον Ολυμπιακό μέσα στο γήπεδο για ακριβώς δέκα λεπτά. Να πιέζει, να είναι απειλητικός, να τρέχει, να μαρκάρει και να έχει και ένα δοκαράκι από τον Γκιλιέρμε ενώ, ταυτόχρονα ήταν σαν να είχε χάσει με 1-0 και όχι σαν είχε κερδίσει 0-1 από το πρώτο παιχνίδι. Σιγά-σιγά αυτό “έφυγε” και η Μπασακσεχίρ άρχισε το δικό της παιχνίδι με φουλ επίθεση και πίεση σε όλα τα σημεία του γηπέδου, με την άμυνα να βλέπει την μπάλα να φεύγει και σε δευτερόλεπτα να βρίσκεται πάλι στην περιοχή της. Αυτά παθαίνεις όταν δεν έχει “καθαρόαιμο” δεκάρι.

Τώρα, θα με ρωτήσετε, τι σχέση έχει αυτό με τις τελικές των Τούρκων;

Η εξήγηση είναι.. ποδοσφαιρική. Όταν η άμυνα απωθεί μία επίθεση, επιστρέφει στις θέσεις και τον σχηματισμό της και ανεβαίνει για να ανεβεί όλη η ομάδα. Εκεί, λοιπόν, χρειάζεται το “αυθεντικό” δεκάρι που θα πάρει την μπάλα και θα μοιράσει σωστά ή θα ηρεμήσει το παιχνίδι ώστε να πάρει “ανάσες” η ομάδα. Αυτό το πράγμα δεν υπήρχε σε κανένα από τα τέσσερα παιχνίδια και φάνηκε παραπάνω στο τελευταίο παιχνίδι γιατί πολύ απλά, η Τούρκικη ομάδα έψαχναν απεγνωσμένα το γκολ σε αντίθεση με τους Τσέχους που ήθελαν απλά το μηδέν στην άμυνα. Πολύ ποιοτικός ο Βαλμπουενά και πραγματικός “σκύλος” αλλά δεν είναι αυτή η θέση του και πρέπει να το αποδεχτούμε, αφού όλη του την καριέρα, στις μεγάλες ομάδες, έπαιζε και απέδιδε ως εξτρέμ. Πως μπορείς να είσαι για 45 λεπτά τέλειος στην άμυνα σου, χωρίς τακτικά λάθη και υψηλό τέμπο συνεχόμενα, απέναντι σε μία επίθεση-“φωτιά” που θέλει απεγνωσμένα το γκολ. Ούτε η… Μπαρτσελόνα. Σίγουρα, έκανε και η άμυνα τα λάθη της, δεν την δικαιολογώ και πιο πολύ, τον Ομάρ που (ειδικά) στο α’ μέρος ήταν κάκιστος ενώ και ο Σεμέδο δεν βρέθηκε σε καλή “βραδιά” πριν σκοράρει το 1-0.

Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι, δεν μπορείς να “πετάς” ένα ολόκληρο ημίχρονο για να μπεις στο δεύτερο με πάθος και να πάρεις την νίκη ή την πρόκριση. Τέτοιες τακτικές δεν τις συγχωρούν οι ομάδες που θα βρίσκονται στην κληρωτίδα των ομίλων είτε του Τσάμπιονς λίγκ είτε του Γιουρόπα λιγκ ή ακόμα και η Κρασνοντάρ. Ο Ολυμπιακός πρέπει να έχει ένα δικό του σύστημα και να μάθει να εκμεταλλεύεται το δυνατό του ξεκίνημα και να το παίρνει υπέρ του και όχι να “ξεφουσκώνει” και να κάνει το ένα λάθος μετά το άλλο. Να θυμίσω ότι η Κρασνοντάρ προηγήθηκε με 0-3 στα πρώτα 35 λεπτά μέσα στην Πορτογαλία και ουσιαστικά “σφράγισε” την πρόκριση για την επόμενη φάση, αφήνοντας τους Πορτογάλους να παλεύουν στο δεύτερο μέρος μήπως το γυρίσουν (παραλίγο βέβαια). Οπότε ημίχρονα σαν αυτό με την Μπασακσεχίρ δεν θα συγχωρεθεί από τους Ρώσους.

Συνοψίζοντας, πιστεύω ότι μία δυνατή μεταγραφή στα χαφ πριν το παιχνίδι των play-offs θα μπορεί να κάνει την διαφορά που χρειάζεται ο Ολυμπιακός και να αποκτήσει τον δικό του κινητήριο “μοχλό”. Το”σεντόνι” είναι κοντά και απέχει 180 λεπτά (;) μακριά.

Υ.Γ.: Μήπως πρέπει ο Ραντζέλοβιτς να υπάρξει και βασικός; Να δούμε ένα σύστημα με Μασούρα-Βαλμπουενά-Ραντζέλοβιτς. Καθόλου κακό!