Σε μία ιστορική βραδιά, ο Ολυμπιακός «σκούπισε» τον Παναθηναϊκό, κατακτώντας το νταμπλ για φέτος, όμως ο Γιώργος Πρίντεζης μας έκανε να δακρύσουμε. Αντίο αγαπημένο «πεταχτάρι», που μας έκανες να τρελαθούμε. Γράφει ο Μιχάλης Μαχαίρας.

«Είμαστε πια πρωταθλητές…», λέει ένα γνωστό τραγούδι. Ο Ολυμπιακός μας, η μεγάλη μας αρρώστια κατέκτησε το νταμπλ για φέτος. Η ομάδα είχε φτιαχτεί με τέτοιο τρόπο, ώστε να μην την αμφισβητήσει κανείς. Ήμασταν καλύτεροι και έγινε αυτό που έπρεπε, με τον τρόπο που αξίζαμε. Νίκες 3-0 στους τελικούς και «σκούπα». Το ΣΕΦ γέμισε από τέτοιες, όπως και από… λευκές πετσέτες, για πικάρισμα στους «απέναντι».

Από την αρχή της αναμέτρησης, ο κόσμος στο ΣΕΦ ήταν έτοιμος για αυτό που θα ακολουθούσε. Νύχτα πάρτι και ντελίριο ενθουσιασμού. Κατά το ματς, ο 6ος παίκτης έκανε… ματσάρα, συνοδεύοντας εκείνους του παρκέ. Οι πράσινοι ήταν έρμαιο του Θρύλου, με το τελικό αποτέλεσμα να χαρίζει τον τίτλο στην ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα.

Δε θέλω να γράψω περισσότερα, ούτε για την χρονιά, αλλά ούτε και για τους τελικούς. Άκρως επιτυχημένη χρονιά, με την ομάδα μας να επιστρέφει εκεί όπου ανήκει, σε Ελλάδα και Ευρώπη.

Μετά το τέλος του αγώνα, ήταν… λίγο πολύ γνωστό, πως θα δακρύζαμε! Βέβαια, πολλοί προσπαθήσαμε να μη συμβεί αυτό, όμως το συναίσθημα υπερνικά τα πάντα. Μου είναι δύσκολο να συνειδητοποιήσω πως ο Γιώργος Πρίντεζης σταματάει από την ενεργό δράση.

Αποτέλεσε έναν παίκτη ίνδαλμα για όσους έχουμε πιάσει τη «σπυριάρα». Αποτέλεσε έναν συνοπαδό, ο οποίος έκανε τη δουλειά για εμάς. Μας χάρισε επιτυχίες, τίτλους, όμορφες και ιστορικές στιγμές. Πάντα προσιτός, αν και έχει πετύχει τα ΠΑΝΤΑ. Καλό παιδί, εξαιρετικός αθλητής, που ακόμη κι οι αντίπαλοι παραδέχονται. Κανείς τους δεν έχει να πει κάτι κακό, και πιστεύω αυτό είναι η σημαντικότερη παρακαταθήκη του Γιώργαρου. Που Ολυμπιακοί και Παναθηναϊκοί συμφωνούν πως είναι… Γιώργαρος!

Ήρθε… παιδάκι στην ομάδα της καρδιάς του. Όλα αυτά τα χρόνια, ακόμη κι όταν παραγκωνίσθηκε, δούλεψε σκληρά. Έφτασε στο σημείο να είναι το κορυφαίο τεσσάρι της Ευρώπης. Ξεπέρασε τον εαυτό του, κέρδισε με το σπαθί του τον σεβασμό.

Έφτασε το πλήρωμα του χρόνου και αποσύρεται ως νταμπλούχος, με ένα ΣΕΦ να καίγεται για πάρτη του. Μας έκανε να θυμηθούμε το γιατί είμαστε Ολυμπιακός. Ο Έφηβος θα μπορούσε να είναι ο Πρίντεζης, κι αυτό είναι απλά μαγεία. Μας έκανες να πιστέψουμε στο αδύνατο, να μην χάνουμε την πίστη μας, όταν όλα φαίνονται δύσκολα και μη αναστρέψιμα. Το σίγουρο είναι πως, Γιώργο Πρίντεζη με σημάδεψες!

Πλέον, ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο στη ζωή του. Μακάρι να μείνει κοντά στο μπάσκετ, διότι τον έχει ανάγκη το Άθλημα, αλλά και τα νέα παιδιά μπορούν να πάρουν πολλά από την τεράστια εμπειρία του. Να είσαι καλά Πρίντεζη, να χαίρεσαι την οικογένειά σου και να μην ξεχάσεις ποτέ πως σ’ αγαπάμε!