Υπάρχουν στιγμές στην ζωή του καθένα μας που νιώθουμε Ευλογημένοι  που ήμασταν μπροστά σε ένα γεγονός που καταγράφει η ιστορία!

Υπάρχουν στιγμές στην ζωή του καθένα μας που νιώθουμε Ευλογημένοι  που ήμασταν μπροστά σε ένα γεγονός που καταγράφει η ιστορία!

Κάτι ανάλογο συνέβη το βράδυ της 13ης Δεκεμβρίου στο γήπεδο Καραϊσκάκη στην ιστορική νίκη πρόκριση του Ολυμπιακού με 3-1 επί της Μίλαν. Προσωπικά  έχω ζήσει πολύ μεγάλες στιγμές με τον Θρύλο στο παλιό Καραϊσκάκη σαν μικρό παιδάκι στο ΟΑΚΑ στην Ριζούπολη και φυσικά στο νέο Καραϊσκάκη από το 2004 και μετά.

Δεν θα μπορούσα όλες αυτές τις στιγμές να τις βάλω στην ζυγαριά  και να ξεχωρίσω ποια ήταν η μεγαλύτερη και ποια ήταν η μικρότερη. Από μικρός που ο πατέρας μου με πήγαινε εκείνα τα αλησμόνητα Κυριακάτικα μεσημέρια στο στάδιο Καραϊσκάκη αναρωτιόμουν γιατί αυτή την ομάδα την έλεγαν και θρύλος.

Την απάντηση την πήρα πολύ γρήγορα με γεγονότα και περιστατικά που επιβεβαίωσαν ότι ο Ολυμπιακός δεν είναι απλά ένα σήμα δεν είναι απλά μια ερυθρόλευκη φανέλα, είναι κάτι το διαφορετικό κάτι το ξεχωριστώ κάτι που μόνο μπορεί να νιώσει μόνο ένας οπαδός του ΘΡΥΛΟΥ!

Αυτό όμως που κατάλαβα χτες μετά από τόσα χρόνια είναι το μεγαλείο αυτής της ομάδας μένει αναλλοίωτο από γενιά σε γενιά. Όλο αυτό το συναίσθημα το ένιωθες χτες και πάλι όταν έβλεπες μικρούς μεγάλους, χιλιάδες ερυθρόλευκους φιλάθλους να είναι δακρυσμένοι, να αποθεώνουν όπως μόνο αυτοί ξέρουν την ομάδα και να αποχωρούν συγκινημένοι.

Αυτές οι βραδιές αυτές οι εμφανίσεις μου αποδεικνύουν γιατί αυτή η ομάδα ονομάστηκε Θρύλος! Αυτό το ερώτημα απαντήθηκε στις νεώτερες γενιές και φυσικά υπενθύμισε σε όλους μας και ιδιαίτερα στους άσπονδους «φίλους μας » ότι ο Ολυμπιακός  είναι ΘΡΥΛΟΣ για το παρελθόν του , το παρών του και το μέλλον του!