Ο Αντώνης Κόκκινος γράφει για την ζωή που πολλές φορές είναι ρουφιάνα, είναι απρόβλεπτη, είναι χίλια δύο! Αλλά φτιάχνει και τρομερές ιστορίες, όπως αυτή του Χασάν που είναι λυπηρή, αλλά δείχνει ότι καμιά φορά σε ανατριχιάζει με τις συμπτώσεις της και δίνει λίγο χαρά στο τέλος!

Ήταν 21 Οκτώβρη του 2015 όταν ο επιθετικός τότε της Μπράγκα, Χασάν, σε ηλικία 22 χρονών χάνει τον πατέρα του. Λύγισε, πόνεσε, έκλαψε. Όσοι έχουν βιώσει απώλεια δικών τους ανθρώπων καταλαβαίνουν. Είναι όμως μεγάλος μαχητής. Δεν το βάζει κάτω και ζητάει από τον προπονητή του και την ομάδα του να παίξει στο ματς που έρχεται την επόμενη μέρα.

Συζητήσεις επί συζητήσεων, για το αν είναι καλά, για το αν θέλει να φύγει για την χώρα του, για όλα. Κανείς δεν ήθελε να τον πιέσει. Εκείνος όμως ακλόνητος σε αυτό που πίστευε ως σωστό. «Θέλω να παίξω», τα λόγια του.

Η ομάδα σεβάστηκε την επιθυμία του παίκτη και είναι κανονικά στην αποστολή για το ματς κόντρα στη… Μαρσέιγ (ρουφιάνα ζωή τι παιχνίδια παίζεις). Ο Πάουλο Φονσέκα δεν το σκέφτεται στιγμή και ο Χασάν είναι βασικός. Μπορεί να άργησε λίγο, αλλά δικαίωσε τον προπονητή του, καθώς στο 61′ ανοίγει το σκορ για την μεγάλη νίκη με 3-2. Δεν αντέχει ο Αιγύπτιος. Φεύγει πίσω από το τέρμα που δευτερόλεπτα πριν του έχει τινάξει τα δίχτυα και… λυγίζει.

Φιλάει το μαύρο περικάρπιο που είναι αφιερωμένο στον πατέρα του, γονατίζει, σηκώνει τα χέρια του στον ουρανό και ξεσπάει σε κλάματα. Ξέρει ότι εκείνη την στιγμή έχει κάνει αυτό που του είχε ζητήσει ο πατέρας του.

«Έπαιξα για τον πατέρα μου. Ήθελα να σκοράρω για εκείνον και το πέτυχα… Αυτός μου έμαθε να μην τα παρατάω και γι’ αυτό είμαι εδώ για να παίξω. Εκείνος μου έμαθε τα πάντα. Ήταν τα πάντα για εμένα… Τώρα πρέπει να φανώ δυνατός για την οικογένειά μου. Να φανώ δυνατός, όπως μου έμαθε να το κάνω ο πατέρας μου...», ήταν τα λόγια του Χασάν τότε.

Η ζωή τα έφερε έτσι όμως, που η 21η Οκτώβρη θα τον σημαδέψει και για κάποιον λόγο, εκτός από τον προφανή λυπηρό. Θα του δώσει και μια μικρή χαρά σε σχέση με την λύπη που του ξυπνάει κάθε χάραμα αυτής της ημερομηνίας. Θα θυμάται για πάντα ότι έχασε τον πατέρα του, αλλά με την βοήθεια αυτού από ψηλά, σκόραρε στο ντεμπούτο του στο Τσάμπιονς Λιγκ και χάρισε στον Ολυμπιακό μια τεράστια νίκη επί της Μαρσέιγ στο 90′.

Πως είπατε; Καλύτερος σεναριογράφος από την ίδια την ζωή δεν υπάρχει με αυτά που σκαρώνει σε ανθρώπους. Ο Χασάν ξέρει ότι για δεύτερη φορά σε αυτή την ημερομηνία, «κάποιος» τον βοήθησε να σκοράρει!

ΥΓ: Πόσο ρουφιάνα είσαι ρε ζωή;

ΥΓ.2: Μεγάλε Χασάν συνέχισε να βουλώνεις στόματα!