Η κατρακύλα του τμήματος μπάσκετ συνεχίζεται και οι αδελφοί Αγγελόπουλοι αγρόν ηγοράζουν...

Δε θα μπω στη διαδικασία να σχολιάσω την ήττα και κυρίως την εμφάνιση με το Περιστέρι. Απαξιώ κύριοι και κυρίες. Έχω χαλάσει πολύ φαιά ουσία να σκέφτομαι τις πταίει και ο Ολυμπιακός από ομάδα μοντέλο στο πρώτο τετράμηνο της χρονιάς, μεταμορφώθηκε…

Παίκτες που μίλαγε όλη η Ευρώπη στο τέλος του 2018, έχουν μετατραπεί σε παικτάκια της σειράς, έρμαιο στα χέρια συναδέλφων τους που κάποιοι από αυτούς παίζουν μπάσκετ από… χόμπι.

Η εμφάνιση με το Περιστέρι, έδειξε ότι κανείς από αυτούς δεν έχει δικαίωμα στη δεύτερη ευκαιρία. “Λίγοι”, “πολύ λίγοι” για να φοράνε τη φανέλα του Ολυμπιακού.

Θα μου πείτε, κάποιος τους επέλεξε. Σωστά. Και εσύ όμως, εάν πας στο σούπερ μάρκετ με 5 ευρώ, δεν μπορείς να αγοράσεις χαβιάρι για να φας…

Διαφωνείτε;

Οφείλω όμως, σεβόμενος τον εαυτό μου να στηλιτεύσω για ακόμη μία φορά την εξαφάνιση των Αγγελόπουλων.

Η ομάδα παραπαίει και εκείνοι συνεχίζουν να κρύβονται, αποφεύγοντας συστηματικά τον τελευταίο διάστημα να αναλάβουν τις ευθύνες που τους αναλογούν -και πιστέψτε με- είναι πολλές…

Να βγουν μπροστά και να πουν στα εκατομμύρια του “ερυθρόλευκου” κόσμου που δικαίως προβληματίζεται έντονα “μην ανησυχείτε. Εμείς είμαστε εδώ. Θα γίνει ότι πρέπει για να επιστρέψει η ομάδα εκεί που ανήκει”.

Αντ’ αυτού, το απόλυτο μηδέν. Εχουν αφήσει την ομάδα στις τύχες τις. “Πατάνε” στο #mexritelous λες και αυτή η κίνηση -που αν δεν υπήρχε το facebook αμφιβάλλω αν θα γιγαντονόταν- είναι πανάκεια για όλα τα φετινά προβλήματα.

Φταίτε κύριοι Αγγελόπουλοι. Είστε η μεγάλη απογοήτευση της χρονιάς. Διαχειρίζεστε τις τύχες τις μεγαλύτερης ομάδας της Ελλάδας. Οφείλετε να λειτουργείτε όπως της αρμόζει. Αν δεν μπορείτε, ζητήστε βοήθεια…