Η ήττα του Ολυμπιακού από την Αρμάνι δεν κρίθηκε στο τελευταίο σουτ, αλλά σε δύο κακά ξεκινήματα που πλήγωσαν σοβαρά το πλάνο των Πειραιωτών.

Το ταξίδι του Ολυμπιακού στο Μιλάνο έκρυψε ένα από τα πιο χαρακτηριστικά μαθήματα της φετινής EuroLeague. Τποτα δεν θεωρείται δεδομένο και κάθε βράδυ δείχνει ένα τελείως διαφορετικό πρόσωπο. Οι «ερυθρόλευκοι», λίγες ώρες μετά την εξαιρετική παράσταση απέναντι στη Ζάλγκιρις, βρέθηκαν μπροστά σε μια εντελώς αντίθετη πραγματικότητα. Η Αρμάνι τους πίεσε ασταμάτητα, τους μπλόκαρε στα κρίσιμα κομμάτια του ρυθμού και τελικά τους οδήγησε σε μία ήττα που ήρθε μεν στον πόντο, αλλά είχε χτιστεί πολύ νωρίτερα.

Το σημείο που συζητήθηκε περισσότερο αφορά το τελευταίο σουτ. Η αλήθεια όμως είναι άλλη. Το παιχνίδι ξέφυγε στον Ολυμπιακό στα σημεία όπου όφειλε να έχει σταθερότητα. Το ξεκίνημα και των δύο ημιχρόνων έφερε νευρικότητα, χαμένες επιθέσεις, αργές αντιδράσεις και λάθος επιλογές. Η Αρμάνι, παρότι «πληγωμένη» από απουσίες, άρπαξε την ευκαιρία να επιβληθεί με δύναμη και σκληράδα, μετατρέποντας το παιχνίδι σε μάχη σώμα με σώμα.

Ο Ολυμπιακός ψάχνει για πόιντ γκαρντ μετά τον τραυματισμό του Έβανς – Στο προσκήνιο ο Νάντο Ντε Κολό
Ο Ολυμπιακός ψάχνει για πόιντ γκαρντ μετά τον τραυματισμό του Έβανς – Στο προσκήνιο ο Νάντο Ντε Κολό

Παράλληλα, οι Πειραιώτες αντιμετώπισαν ένα σοβαρό πρόβλημα στη δημιουργία. Με τους Έβανς και Ντιλικίνα εκτός, το βάρος έπεσε εξ ολοκλήρου στον Τόμας Γουόκαπ. Οι Ιταλοί τον σημάδεψαν σε όλο το γήπεδο. Κόβοντας τις λύσεις του και αναγκάζοντας την επίθεση του Ολυμπιακού να βασίζεται σε ατομικές στιγμές. Το «κόντεμα» του rotation στη θέση του πλέι μέικερ έκανε το έργο της ομάδας ακόμη δυσκολότερο.

Και κάτι ακόμη πιο σημαντικό, κανείς δεν κερδίζει μια διοργάνωση τέτοιας έντασης από τον Νοέμβριο. Η πίεση, η γκρίνια και τα απόλυτα συμπεράσματα μετά από μία ήττα στον πόντο αγγίζουν συχνά τα όρια της υπερβολής. Ο Ολυμπιακός έδειξε ξανά ότι μπορεί να αντιδράσει, να διαχειριστεί δύσκολες καταστάσεις και να κόψει δρόμο όταν διορθώσει τους μικρούς «κραδασμούς» που τον μπλοκάρουν σε παιχνίδια που θεωρητικά ελέγχει.

Η εικόνα στο Μιλάνο δεν έκρυψε μόνο τα λάθη, αλλά και τα θετικά στοιχεία, όπως η επιμονή στο τέλος και η διάθεση για μάχη μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο. Το ζητούμενο πλέον είναι η επιστροφή στην ισορροπία και η σταθερή έναρξη των ημιχρόνων, για να μη φτάνει ξανά η ομάδα στο χείλος της «κλοπής».

Μιχάλης Μαχαίρας

Γεννημένος στη χρυσή γενιά των 90’s, ένας άκρως ενεργητικός χαρακτήρας, με μια μπάλα του μπάσκετ στο χέρι, και στο άλλο το κασκόλ του ΘΡΥΛΟΥ, φορώντας φυσικά την ένδοξη «ερυθρόλευκη» με τον Έφηβο στο στήθος. Ήρωάς του ο τεράστιος Βραζιλιάνος μάγος «Ζιο», με τον οποίο είναι ερωτευμένος.

Παρακολουθεί χρόνια τον Ολυμπιακό, ο οποίος είναι ο κορυφαίος πολυαθλητικός σύλλογος του πλανήτη, με τους πιο …τρελούς οπαδούς. Είναι η πρώτη σκέψη αφότου ξυπνήσει και η τελευταία πριν κοιμηθεί. Απ’ το μαιευτήριο, ακούγεται πως η πρώτη εμφάνιση έγινε με ένα στυλό και ένα χαρτί. Δεν ήταν τυχαίο… Μεγαλώνοντας, έπρεπε να σπουδάσει αυτό το αντικείμενο, και να το εξασκήσει, γράφοντας κυρίως για αθλητικά, αφού ο έρωτας με τον ΘΡΥΛΟ είχε καταλήξει σε …γάμο ζωής!

Στην πρώτη έκθεσή του στο δημοτικό έβαλε τίτλο, υπότιτλο, φωτογραφία, λεζάντα και έδωσε χαρακτηρισμό γραμματοσειράς! Σπούδασε στο Queen Margaret University of Edinburgh (BA In Media Productions/Journalism). Αρκετά πολυάσχολος, έχει ασχοληθεί με ραδιόφωνο και πληθώρα αθλητικών σαιτ και μπλόγκ (ως προς τη δημιουργία, αλλά και ως προς την αρθρογραφία), αθλητικών και μη, αφού η δημιουργία κειμένων και η αποτύπωση της σκέψης στο χαρτί, είναι η απόλυτη χαλάρωση και αποφόρτιση της ημέρας… Μιλάει λίγο, εκεί που πρέπει, γράφει πολύ.

Εάν δε δημιουργεί κείμενα, θα τον βρείτε στο πλησιέστερο γήπεδο μπάσκετ. Για τους πιστούς αναγνώστες και συνοδοιπόρους, η νέα του «ερυθρόλευκη στέγη» είναι το thrylos24.gr, γράφοντας για τον πρώτο του έρωτα και τον παντοτινό…