Όταν μιλά το μέταλλο από το πρώτο βράδυ!

Η πρεμιέρα της Ευρωλίγκας δεν είναι ποτέ μια απλή υπόθεση. Είναι ένα από εκείνα τα βράδια που, ανεξάρτητα από τον αντίπαλο ή τη δυναμική του, κρύβουν παγίδες. Οι ομάδες δεν είναι ακόμα έτοιμες, οι παίκτες αναζητούν ρυθμό, τα νέα πρόσωπα μπαίνουν σιγά σιγά στο σύνολο, ενώ η πίεση της πρώτης επίσημης ευρωπαϊκής εμφάνισης είναι πάντα εκεί. Και μέσα σε όλα αυτά, υπάρχει και η παράμετρος της έδρας. Η Βιτόρια, όσο κι αν η Μπασκόνια δεν λογίζεται στα μεγάλα φαβορί, παραμένει μια έδρα από την οποία λίγες ομάδες θα περάσουν εύκολα.

Ο Ολυμπιακός πήγε σε αυτή την πρεμιέρα με σαφή συνείδηση των συνθηκών. Δεν βρίσκεται φυσιολογικά ακόμα κοντά στο 100% της ετοιμότητάς του. Ο Έβανς ήταν εκτός, αρκετοί παίκτες θα ενσωματωθούν σταδιακά, η ομάδα ακόμη «δένει». Επίσης, τα πρώτα παιχνίδια στη Ρόδο για το Super Cup δεν αποτελούν ουσιαστικό δείγμα – ήταν περισσότερο μέρος της προετοιμασίας παρά κανονικοί αγώνες. Αυτό που μετρούσε πραγματικά ήταν η αντίδραση σε μια δύσκολη πρεμιέρα. Και αυτή, η ομάδα του Μπαρτζώκα την έβγαλε προς τα έξω με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

POPULAR POST

Ολυμπιακός: Η «διαβολοεβδομάδα» και ο Ντιλικινά

Σωστό πλάνο, ιδανικό ξεκίνημα

Η αρχή του αγώνα ήταν ιδανική. Ο Ολυμπιακός μπήκε με πλάνο, καθαρό μυαλό και ενέργεια. Έλεγξε το ριμπάουντ, περιόρισε το transition της Μπασκόνια, διάβασε σωστά τις πρώτες φάσεις. Το 0–12 στα πρώτα λεπτά δεν ήταν αποτέλεσμα κάποιας συγκυρίας, αλλά εφαρμογής ενός συγκεκριμένου σχεδίου που είχε μπει από την αρχή. Στο πρώτο ημίχρονο ο Θρύλος είχε 9 επιθετικά ριμπάουντ και 8 κλεψίματα, πηγαίνοντας σε πολλές περισσότερες κατοχές από τον αντίπαλο και δημιουργώντας από νωρίς το πλαίσιο για να χτίσει προβάδισμα.

Κι όμως, κανένα ματς της Euroleague δεν είναι απλό. Η Μπασκόνια βρήκε ρυθμό μέσα από το περιφερειακό σουτ, εκμεταλλεύτηκε μερικές στιγμές χαλάρωσης της ερυθρόλευκης άμυνας και σιγά σιγά επέστρεψε. Από το 0–12 και το 4–19, το σκορ γύρισε σε 48–49 στο ημίχρονο. Ο Ολυμπιακός είχε κάνει τα περισσότερα σωστά, αλλά χρειάστηκε να ξαναρχίσει το παιχνίδι από την αρχή. Εκεί ήταν το πρώτο πραγματικό τεστ χαρακτήρα της σεζόν. Μια ομάδα που ακόμη χτίζεται, σε μια δύσκολη έδρα, με αντίπαλο που είχε πάρει ψυχολογία και κοινό που πίστεψε στο θαύμα.

Ένας διαφορετικός Μπαρτζώκας

Σε αυτό το σημείο ξεχώρισε κάτι που δεν ήταν αυτονόητο. Ο τρόπος που διαχειρίστηκε την κατάσταση ο Γιώργος Μπαρτζώκας. Ψύχραιμος, ήρεμος, χωρίς εκρήξεις, με καθαρό μυαλό στα κρίσιμα σημεία. Είχε διαβάσει καλά τον αντίπαλο και εμπιστεύτηκε το πλάνο του, χωρίς να παρασυρθεί από την ένταση του ματς. Αυτό από μόνο του είναι μια μικρή αλλά ουσιαστική αλλαγή σε σχέση με προηγούμενες χρονιές, όπου σε ανάλογες στιγμές πρεμιέρας υπήρχε περισσότερη νευρικότητα.

Επιπλέον, υπάρχει και μια ανθρώπινη λεπτομέρεια που εξηγεί εν μέρει την εικόνα αυτή: ο κόουτς αντιμετωπίζει εδώ και μέρες ένα πρόβλημα στο πόδι και δυσκολεύεται να στέκεται όρθιος για ώρα. Για αυτό και παρέμεινε καθιστός σε όλη τη διάρκεια του αγώνα, με τους συνεργάτες του να μεταφέρουν τις οδηγίες του στους παίκτες. Η ομάδα λειτούργησε με πειθαρχία και αυτονομία, ακολουθώντας το πλάνο χωρίς να χαθεί η συγκέντρωση. Αυτή η εικόνα δείχνει μια πιο ώριμη διαχείριση, όχι μόνο από τον ίδιο τον Μπαρτζώκα, αλλά και από το συνολικό τεχνικό τιμ και το σύνολο των παικτών.

Οι προσωπικότητες που καθάρισαν

Όταν το παιχνίδι μπήκε στην τελική του ευθεία, δεν ήταν μόνο η τακτική λεπτομέρεια που έκρινε το αποτέλεσμα. Ήταν το μέταλλο και οι προσωπικότητες. Εκεί, ο Ολυμπιακός διαθέτει ανθρώπους που έχουν μάθει να ζουν για τέτοιες στιγμές και να καθαρίζουν ματς. Ο Σάσα Βεζένκοβ, μετά από το πρώτο μέρος όπου δεν είχε μπει δυνατά, γύρισε το παιχνίδι σχεδόν μόνος του στο δεύτερο. Τελείωσε με 24 πόντους και 13 ριμπάουντ, βάζοντας μεγάλα σουτ σε κρίσιμα σημεία και δείχνοντας γιατί είναι από τις σημαντικότερες προσωπικότητες του ευρωπαϊκού μπάσκετ.

Ο Τάιλερ Ντόρσεϊ, με 21 πόντους και ψυχραιμία από τη γραμμή των βολών, ήταν κομβικός κάθε φορά που η Μπασκόνια απειλούσε. Ο Νίκολα Μιλουτίνοφ, με 7 επιθετικά ριμπάουντ και συνολικά παρουσία που καθόρισε τη ρακέτα, έγειρε τη μάχη των κατοχών προς τον Ολυμπιακό. Ο Φουρνιέ πρόσφερε εμπειρία και σταθερότητα, ενώ ο Γουόκαπ έκανε το γνωστό του αθόρυβο, καθοριστικό παιχνίδι, μοιράζοντας 8 ασίστ χωρίς να κάνει λάθος και πετυχαίνοντας ένα μεγάλο τρίποντο στο φινάλε. Όλοι αυτοί αποτέλεσαν τα κομμάτια ενός παζλ που έβγαλε χαρακτήρα όταν έπρεπε.

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Olympiacos B.C. (@olympiacosbc)

Ρεαλισμός και προοπτική

Υπήρχαν φυσικά και σημεία για δουλειά. Η χαλαρότητα στην άμυνα που έδωσε το δικαίωμα στη Μπασκόνια να επιστρέψει, κάποια εύκολα τρίποντα που δέχθηκε η ομάδα, η έλλειψη διάρκειας στην απόδοση για μεγάλα κομμάτια του παιχνιδιού. Αυτά όμως είναι λογικά για την εποχή και την κατάσταση στην οποία βρίσκεται το ρόστερ. Κανείς δεν περίμενε μια τέλεια εμφάνιση. Αυτό που είχε σημασία, ήταν η αντίδραση. Και αυτή ήταν ξεκάθαρη.

Ο Ολυμπιακός πήρε ένα δύσκολο διπλό γιατί, πολύ απλά, είχε το ειδικό βάρος να το πάρει. Γιατί έχει φτιαχτεί για να αντέχει στις δύσκολες στιγμές. Γιατί έχει προσωπικότητες που ξέρουν να μπαίνουν μπροστά. Και γιατί, ακόμα κι όταν δεν βρίσκεται σε φουλ ρυθμό, διαθέτει μέταλλο και ψυχή. Αυτά τα στοιχεία είναι που κάνουν τη διαφορά στις μεγάλες σεζόν. Όχι τα εύκολα βράδια στο ΣΕΦ, αλλά οι βραδιές σαν αυτή της Βιτόρια, όπου το αποτέλεσμα δεν έρχεται από φόρμα, αλλά από χαρακτήρα.

Η χρονιά είναι τεράστια και η διαδρομή μόλις ξεκίνησε. Κανείς δεν πρέπει να βιαστεί να βγάλει συμπεράσματα, θετικά ή αρνητικά. Όμως η πρώτη νίκη, σε μια απαιτητική έδρα και σε ένα παιχνίδι που κρίθηκε στις λεπτομέρειες, είναι ένα σημάδι. Όχι γιατί αποδεικνύει ότι ο Ολυμπιακός είναι ήδη έτοιμος, αλλά γιατί δείχνει ότι, ακόμη κι όταν δεν είναι, μπορεί να βρει τρόπο να κερδίζει. Και αυτό, σε μια Ευρωλίγκα τόσο σκληρή, είναι ίσως το σημαντικότερο προσόν.

Η διαφορετική επικοινωνιακή αντιμετώπιση

Αξίζει μια μικρή παρατήρηση. Από χθες βλέπουμε από την πλειοψηφία των…αντικειμενικών μέσων, αρκετά επικριτικά σχόλια και υπερβολικά υψηλές απαιτήσεις γύρω από τη νίκη του Ολυμπιακού στη Βιτόρια. Για πρεμιέρα, για εκτός έδρας παιχνίδι, για μια ομάδα που ακόμη «χτίζεται», η διάθεση κριτικής είναι εμφανής. Την ίδια στιγμή, για τον Παναθηναϊκό που κέρδισε στην έδρα του την Μπάγερν χωρίς να πιάσει υψηλά στάνταρ απόδοσης, η αντιμετώπιση είναι σχεδόν προστατευτική. Διαβάζεις για «safe mode», για θετικά βήματα, για ενθαρρυντική συνέχεια. Υπάρχει μια διαφορά στην…οπτική.

Στον Ολυμπιακό, ακόμη και σε νίκη, παρατηρείται πάντα υπέρμετρη κριτική. Στον Παναθηναϊκό, υπάρχει μια διάθεση να χαϊδεύονται αυτιά και να καλλιεργείται θετικό κλίμα, ακόμη και χωρίς ανάλογες εμφανίσεις. Είναι ενδιαφέρον να το σημειώσει κανείς, όχι ως παράπονο, αλλά ως μια πραγματικότητα που επαναλαμβάνεται.

Συνδεθείτε στην ομάδα του THRYLOS24 στο Viber

Ακολουθήστε στο Google News το THRYLOS24 και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από το THRYLOS24